Śp. kard. Achille Silvestrini

Kard. Achille Silvestrini urodził się 25 października 1923 r. w Brisighelli, we włoskiej diecezji Faenza-Modigliana. W wieku 19 lat wstąpił do seminarium w Faenzy; 13 lipca 1946 r. przyjął święcenia kapłańskie. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim (na wydziale literatury i filozofii) oraz w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, gdzie uzyskał dyplom z zakresu obojga praw. W 1952 r. wstąpił do Papieskiej Akademii Kościelnej, a 1 grudnia 1953 r. rozpoczął służbę w dyplomacji Stolicy Apostolskiej, w sekcji nadzwyczajnych spraw kościelnych Sekretariatu Stanu, gdzie zajmował się w szczególności sprawami dotyczącymi Wietnamu, Chin, Indonezji i ogólnie południowo-wschodniej Azji. W latach 1958-1969 był jednym ze współpracowników Sekretarzy Stanu — Domenica Tardiniego i Amleta Giovanniego Cicognaniego, po czym powrócił do pracy w dawnej sekcji nadzwyczajnych spraw kościelnych, która zmieniła nazwę na Rada Publicznych Spraw Kościoła — zajmował się problematyką pokoju, rozbrojenia i praw człowieka.

W 1971 r. m.in. towarzyszył abpowi Agostinowi Casarolemu podczas wizyty w Moskwie; w 1972 r. uczestniczył w konsultacjach przygotowawczych do Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, w Helsinkach, a później we wszystkich jej fazach; przewodniczył delegacjom Stolicy Apostolskiej na konferencji ONZ w Genewie, poświęconej pokojowemu wykorzystaniu energii nuklearnej, oraz na konferencji poświęconej wprowadzaniu w życie Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni nuklearnej.

W lipcu 1973 r. został mianowany podsekretarzem Rady Publicznych Spraw Kościoła. Przez parę lat wykładał prawo dyplomatyczne w Papieskiej Akademii Kościelnej. 4 maja 1979 r. Jan Paweł II mianował go sekretarzem tejże Rady i nadał tytuł arcybiskupa (Novaliciana). Sakrę biskupią przyjął 27 maja.

W 1979 r. przewodniczył delegacji Stolicy Apostolskiej i prowadził rozmowy z rządem włoskim w sprawie rewizji konkordatu laterańskiego, zakończone podpisaniem porozumienia 18 lutego 1984 r. Odbył liczne misje dyplomatyczne, m.in. dwukrotnie w Polsce (w 1983 r. i w 1987 r.). W czerwcu 1988 r. na Konsystorzu Jan Paweł II nadał mu godność kardynalską i powierzył diakonię San Benedetto fuori Porta San Paolo. 1 lipca 1988 r. został mianowany prefektem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a 24 maja 1991 r. — prefektem Kongregacji dla Kościołów Wschodnich, którą to funkcję pełnił do 2000 r. W ramach posługi kapłańskiej do ostatnich dni życia prowadził działalność formacyjną wśród młodzieży w powstałej z inicjatywy kard. Domenica Tardiniego instytucji Villa Nazareth, która miała na celu umożliwienie kształcenia ubogim dzieciom z całych Włoch. W 1983 r. został prezesem Fundacji Villa Nazareth.

Zmarł 29 sierpnia 2019 r. w Rzymie, w wieku 95 lat.

opr. mg/mg