Kard. Urbano Navarrete Cortés SJ

Kard. Urbano Navarrete Cortés SJ, były rektor Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego, urodził się 25 maja 1920 r. w Camarena de la Sierra w hiszpańskiej prowinicji Teruel. Jego rodzice byli rolnikami.

W latach 1936-1937 dojrzało w nim powołanie zakonnne i 20 czerwca 1937 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego we Włoszech, gdzie znajdował się wówczas nowicjat prowincji aragońskiej. Po powrocie do Hiszpanii i zakończeniu dwuletniego nowicjatu przez cztery lata studiował nauki humanistyczne przy klasztorze Veruela (Saragossa), trzy lata filozofię na wydziale w Sarriá (Barcelona), cztery lata teologię na wydziale w Ońa (Burgos), i cztery lata prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał doktorat. W klasztorze Veruela odbył także trzyletni staż jako asystent profesora.

Wieloletnie studia pozwoliły mu dobrze poznać prawo rzymskie oraz jego wpływ na prawo kanoniczne i zachodnią kulturę prawną. W październiku 1958 r. zaczął wykładać na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego.

Głównym zadaniem prof. Navarrete Cortesa zawsze była formacja studentów: był wykładowcą, prowadził seminaria, pomagał w doborze lektur i pisaniu prac naukowych, zwłaszcza doktoranckich. Przez 15 lat był dziekanem Wydziału Prawa, a przez 6 lat rektorem. Był członkiem grupy roboczej ds. rewizji prawa małżeńskiego w kodeksach prawa kanonicznego Kościoła łacińskiego i Kościołów wschodnich. Należał również do papieskiej komisji odpowiedzialnej za zredagowanie Instrukcji Dignitas connubii o procesach małżeńskich. Przez wiele lat był konsultorem różnych dykasterii Kurii Rzymskiej, m.in. Kongregacji Nauki Wiary, Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych.

Otrzymał tytuł doktora honoris causa Papieskiego Uniwersytetu w Salamance oraz Uniwersytetu Katolickiego Pétera Pázmánya w Budapeszcie. Jego bibliografia obejmuje ok. 150 publikacji.

opr. mg/mg