Kirche in Not - Kościół w Potrzebie

Międzynarodowa organizacja katolicka Pomoc Kościołowi w Potrzebie („Kirche in Not”) powstała w Belgii w 1947 roku. Założycielem był o. Werenfried van Straaten (1913-2003), holenderski norbertanin, który w zniszczonej Europie nawoływał do pomocy katolikom pozbawionym opieki duszpasterskiej w pokonanych Niemczech, rozpoczynając tym samym wielkie Dzieło pojednania.

Współcześnie pomoc świadczona przez organizację skierowana jest do ponad 130 krajów, szczególnie tam, gdzie katolicy są prześladowani lub mają trudności z praktykowaniem swojej wiary. Od 1952 r. pomoc trafia do Kościoła w Europie Środkowo-Wschodniej, w tym od 1957 r. do Polski. W latach sześćdziesiątych rozszerzono pomoc na Amerykę Łacińską, Afrykę i Azję.

Za pieniądze przekazane przez ofiarodawców kształci się księży i katechetów świeckich niosących Słowo Boże ludziom, którzy nie poznali Boga. Organizacja dostarcza również potrzebną literaturę religijną; wydała Biblię dla dzieci „Bóg przemawia do swoich dzieci”, którą od 1979 r. przetłumaczono na 148 języków, a jej nakład osiągnął 43 miliony egzemplarzy rozprowadzanych w 138 krajach. Należy również wspomnieć o małym katechizmie katolickim „Wierzę”, który dotychczas ukazał się w 20 językach.

Pomoc Kościołowi w Potrzebie współfinansuje katolickie stacje radiowe i telewizyjne na całym świecie, głównie dla krajów, gdzie panuje lub panował system totalitarny. Przykładem są „Radio Zmartwychwstanie” na Ukrainie i „Radio Veritas” w Manili, które przekazują aktualne i obiektywne informacje. Stowarzyszenie pomaga też uchodźcom z krajów dotkniętych wojną, przychodzi z pomocą również poszkodowanym po kataklizmach, odbudowuje zniszczone kościoły i budynki o charakterze duszpasterskim.

Polska przez blisko pół wieku otrzymała wiele wsparcia od Pomocy Kościołowi w Potrzebie, przede wszystkim w okresie komunizmu. Pomoc materialna była przekazywana głównie zakonom kontemplacyjnym; z funduszy organizacji wspierano seminaria duchowne jak również dalszą edukację księży, także za granicą.

Pieniądze ofiarodawców były też przekazywane na wydawnictwa katolickie oraz w mniejszym zakresie budowę i remonty kościołów (m.in. kościół Arka w Nowej Hucie, który stał się słynnym symbolem walki z komunizmem.).

Po kilkunastu latach od upadku komunizmu Polska ma możliwość dołączyć do wielkiej międzynarodowej rodziny dobroczyńców i spłacić dług wdzięczności poprzez niesienie pomocy tym, którzy jej jeszcze bardziej potrzebują. Powstaje właśnie polska sekcja organizacji, która dołączy do 16 krajów, gdzie już istnieją biura Pomocy Kościołowi w Potrzebie.

Należy pamiętać, że przewodnim motywem nauczania o. Werenfrieda, który całe swoje życie poświęcił służbie Bogu i potrzebującym bliźnim, było pojednanie i niesienie miłości. Zawsze był blisko cierpiących, bezdomnych i prześladowanych za wiarę. Jak prawdziwy ojciec pocieszał, niósł miłość, ale gdy zaszła taka potrzeba — napominał. Pomocy niesionej Kościołowi na świecie zawsze towarzyszyło poparcie i błogosławieństwo papieży, a zwłaszcza Jana Pawła II, z którym o. Werenfried związany był przyjaźnią.

W 2003 r. o. Werenfried odszedł do Pana. Swoim przykładem pociągnął tysiące osób, które nadal chcą nieść pomoc, miłość i dobro, i które nie pozwolą, aby to wielkie dzieło miłości XX wieku przerwało swoją działalność, dopóki będą na świecie wierni potrzebujący materialnego czy duchowego wsparcia.

opr. mg/mg