Bracia, czuwajcie

Czuwanie to trudna sprawa. Wymaga od człowieka poświęcenia czasu, sit, uwagi i koncentracji, nieraz ryzyka i samodyscypliny

Ale zarazem czuwanie mobilizuje, zmusza do wysiłku i gotowości. Czuwanie to trening ducha, ciała, myśli, uczuć, pragnień, decyzji i planów życiowych. A to owocuje większym hartem i zdolnością podejmowania wyzwań i zadań, jakie stawia przed nami życie. Podobnie jak drapieżny szczupak w stawie rybnym przyczynia się do lepszej kondycji i zdrowia ryb hodowlanych, tak trud czuwania poprawia jakość naszego życia: charakteru, decyzji, postępowania, poczucia odpowiedzialności, cnót.

Postawa czuwania ma dwa aspekty: najpierw okoliczności czy wydarzenia, jakich należy oczekiwać czy spodziewać się. Ich czas jest nieznany. Mogą nastąpić lada moment, ale też i za wiele lat. Dlatego czuwanie musi być długotrwałym procesem, który nie ma wyraźnie określonego harmonogramu i terminów.

Stąd też w praktycznym zastosowaniu ważniejszy wydaje się drugi aspekt czuwania, czyli postawa człowieka: jak to czuwanie ma wyglądać, na czym polega. Jest to postawa troski o jakość swojego życia. Nie chodzi o to, by bezustannie denerwować się, czy jesteśmy w porządku, czy nas coś nie zaskoczy, czy przygotowaliśmy się odpowiednio na jakieś okoliczności. Czuwanie to spostrzegawczość i wrażliwość na różne znaki, które coś zapowiadają, to umiejętność przewidywania dalszego rozwoju wypadków i uwzględniania w rachubach konsekwencji swych czynów i decyzji, to gotowość szybkiego, doraźnego i adekwatnego reagowania na wydarzenia.

Z drugiej strony czuwanie jest przeciwieństwem spania, albo może przysypiania, czyli pewnego niedbalstwa i lekceważenia powierzonych sobie zadań. W praktyce zakłada to zaangażowanie i gorliwość w wypełnianiu powierzonych sobie obowiązków. Nie powinniśmy biernie czekać, aż ktoś pokaże nam, co mamy robić, nauczy, jak to robić i jeszcze pomoże w wykonaniu. Człowiek, który czuwa, sam potrafi sobie znaleźć i zorganizować pracę, a raczej całe życie.

Wreszcie czuwanie oznacza dystans i ostrożność wobec tego wszystkiego, co mogłoby nam zaszkodzić: używki typu alkohol czy narkotyki; nadmiar ogłupiającej rozrywki; pokusy, złudzenia, reklamy i kłamstwa, którym chętnie ulegamy, by ułatwić i uprzyjemnić sobie życie. Niestety, te ułatwienia i drogi na skróty zwykle mszczą się na nas boleśnie. Jeśli będziemy czuwać, nie pozostaniemy wobec tych zjawisk bezbronni. A ostatecznie przeżyjemy swoje życie w sposób wartościowy i owocny, tak że nie będziemy musieli się niczego obawiać. A o to właśnie chodziło Jezusowi.

opr. mg/mg