Sodoma

„Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu".

Sodoma - hebr. Sedom - była najważniejszym miastem Pentapolu, czyli grupy pięciu miast: Sodomy, Gomory, Soar, Admai Seboim. Choć Sodoma jest wielokrotnie wspominana w Biblii, trudno dziś ustalić jej dokładną lokalizację. Wiadomo, że była położona w dolinie Jordanu. Najprawdopodobniej znajduje się dziś na dnie Morza Martwego bądź w jego północnej części - odkryto tam ślady miasta o wysokiej kulturze, którego historia nagle urwała się w XX wieku przed Chr., bądź też w części południowej, gdzie jeszcze dziś jest wiele smoły i asfaltu.

Miasto i jego mieszkańcy są bohaterami Księgi Rodzaju, w której przedstawiono zniszczenie Sodomy, Gomory, Admy i Seboim: cała okolica wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność uległy zagładzie, spowite „gęstym dymem, jak gdyby z pieca, w którym topią metal" (Rdz 19,28). U źródeł katastrofy, według autora natchnionego, leżało grzeszne życie mieszkańców: byli oni „źli, gdyż dopuszczali się ciężkich przewinień wobec Pana" (Rdz 13, 13). Ocalało jedynie Soar, do którego schronił się Lot, bratanek Abrahama. Tylko on i jego dwie córki przeżyły katastrofę, żona zaś Lota, która wbrew zakazowi obejrzała się w kierunku miasta, zamieniła się w słup soli.

Opowiadanie o zniszczeniu miast Pentapolu było łatwe do przyswojenia w narodzie wybranym, tłumaczyło bowiem, dlaczego teren wokół Morza Martwego jest tak słabo zaludniony. Na bez-ludność okolicy wpłynęło na pewno również samo Morze Martwe, bezodpływowe jezioro, położone w najniższym punkcie ziemi (ok. 400 m n.p.m.), o bardzo dużym zasoleniu (ok. 25 proc), które sprawia, że nie ma w nim prawie zupełnie życia organicznego.

Podobnie jak dla proroków, również dla Jezusa, grzech Sodomy stanowi szczyt przewrotności. Wzmianka o lżejszym sądzie dla Sodomy wskazuje, jak wielkim grzechem jest nieprzyjmowanie nauki Jezusa pomimo znaków, jakie czyni.

opr. mg/mg