Kształtowanie samego siebie. Przewodnik psychologiczny. Poznać swój cel

Giulio Cesare Massa

Kształtowanie samego siebie. Przewodnik psychologiczny

stron: 193
format 145x100 mm
ISBN

W dzisiejszym świecie wszystko jest szczegółowo planowane, wszystko oprócz życia. W świecie pracy, kultury, instytucji mnożą się konferencje, staże, kursy doskonalenia zawodowego, kształcenia ustawicznego, a w niezwykle trudnym zawodzie jakim jest życie zadowalamy się improwizacją i przyzwyczajeniem. Niektórzy, zmęczeni racjonalizmem rodem z Zachodu, który oferując rozwój technologiczno-naukowy załącza w prezencie zanieczyszczenie i nerwice, próbują technik orientalnych. Inni, rozczarowani przeróżnymi modami, czy nałogami, preferują trzymanie się na uboczu. Wielu chciałoby się lepiej „przygotowywać do życia”, lecz nie znajdują oni jednak właściwego bodźca.

Ten prosty „Przewodnik psychologiczny” pragnie przybliżyć poszukującemu czytelnikowi ogromne dziedzictwo biblijno-chrześcijańskiej duchowości, ze szczególnym uwzględnieniem sprawdzonej mądrości Ćwiczeń świętego Ignacego i współczesnych osiągnięć psychologii.

„Kto chce mieć wpływ na kształtowanie samego siebie, musi zrozumieć, że stawką w grze nie jest jakaś marginalna cząstka jego samego, ale całe życie. Mówienie o tym wszystkim jako o ciekawostkach, lub jedynie dla informacji byłoby po prostu stratą czasu...nie jest to hobbistycznie robiony kurs przetrwania. Mamy tylko jedno życie i na każdym kroku musimy dokonywać wyborów, także tego czy się zaniedbać, czy nie...”

FRAGMENT:

POZNAĆ SWÓJ CEL

Jeżeli zapytalibyśmy przyjaciela dlaczego dokonuje takich a nie innych wyborów, lub jak to się stało, że żyje właśnie w taki sposób, gotową odpowiedź otrzymalibyśmy tylko jeżeli chodziłoby o jasno określone zagadnienie, czyli o kupno samochodu, małżeństwo, zmianę pracy itp.

Gdyby natomiast, zadać pytanie bardziej radykalne, dotyczące na przykład zamiarów, celu całego jego życia, otrzymanie jasnej i przekonywującej odpowiedzi byłoby mało prawdopodobne. Najczęściej napotykamy frazesy, często banalne. Powtarzają się zdania typu: „Wszyscy kierują się własnym interesem”, „Mam chłopaka/ dziewczynę”, „Staram się postępować dobrze”, „Próbuję się jakoś przebić”...

Sprawa wcale nie wygląda lepiej gdy wykładają nam skomplikowane teorie, czy ideologie. Ciężko jest bowiem wtedy dojrzeć w jakim stopniu nasz rozmówca jest rzeczywiście przekonany do tego, co mówi.

Spróbujmy więc, ten niezwykle ważny punkt wyjścia, nieco naświetlić. Nie po to jednak by udzielić filozoficznej odpowiedzi na ogólne pytanie o cel życia, a raczej by gruntownie rozważyć ten egzystencjalny problem, który przecież każdego z nas dotyczy. Oto kilka obserwacji.

Pierwsza obserwacja: zawsze, niezależnie od tego, czy zdajemy sobie z tego sprawę czy nie, nasze życie jest ukierunkowane na konkretny cel. Świadczy o tym już sam fakt, że żyjemy. To tak jak z samochodem: jeżeli jedzie, to zawsze w jakimś kierunku, nawet jeżeli jeździ dookoła placu. Poza tym, jeżeli jedzie oznacza to, że ma paliwo a co więcej, że ktoś za nie zapłacił. Byłoby dość naiwnym myśleć, że w świecie ludzi wszystko zdarza się przypadkiem, bez konkretnej przyczyny.

Co więcej, człowiek może poznać cel swojego życia i może w jakiś sposób o nim decydować dzięki temu, że obdarzony jest wolnością i inteligencją. Ten „powód” i „cel” naprawdę istnieją, choć prawdą jest, że w wielu przypadkach ograniczają się one jedynie do chęci przeżycia i uniknięcia cierpienia .

Inna obserwacja, pozornie sprzeczna z poprzednią: mimo że konkretny cel istnieje zawsze, to nie jest jednak powiedziane, że człowiek ma jego pełną i jasną świadomość. Często mówi się, lub w jakiś sposób wierzy się w to, iż ma się jasno określony cel. Tymczasem w rzeczywistości naszym celem jest coś zupełnie innego. Wiele jest takich przykładów: przytoczmy może jeden. Ktoś wierzy, że robi coś dobrego dla innych i bardzo się w to angażuje, w rzeczywistości jednak szuka samorealizacji i ucieczki od samotności.

Ostatnia obserwacja: jeżeli cel jest, trzeba być go coraz bardziej świadomym, uczynić go własnym i przyjąć za swoją decyzję. Świadomość ta jest w naszym projekcie niezwykle istotna. Ona to właśnie pozwoli inteligentnie i bez przymusu zidentyfikować i wybrać własny cel. Tylko w takim przypadku, to czego naprawdę chcemy, ostateczny cel, rozpatrywany jako projekt możliwy do zrealizowania dzięki temu programowi, staje się odpowiednio głęboką motywacją i punktem odniesienia dla całego naszego życia. Staje się bodźcem dla naszych działań, przedmiotem naszych przyszłych dążeń, powodem tego wszystkiego co robimy.

Osoby autentyczne i zdecydowane, takie które robią coś poważnego dla siebie i dla innych, wiedzą czego chcą i dlaczego.

opr. aś/aś