Serce nad serca

Agnieszka Ścibik

Serce nad serca

Recenzja książki: Leonildo Pellizzato, „Miłosierna miłość Jezusa”, Wydawnictwo JEDNOŚĆ.

Jest takie Serce, które potrafi objąć cały świat. Jest takie Serce, w którym nie zabraknie nigdy miejsca dla żadnego człowieka. To Najświętsze Serce Pana Jezusa. Warto rozważać to, jak bardzo jest ono głębokie, kochające, dobre… Niewątpliwie może nam w tym pomóc książka „Miłosierna miłość Jezusa”, w której ks. Leonildo Pellizzato zawarł swoje medytacje do litanii o Najświętszym Sercu Pana Jezusa.

Serce Jezusa jest przepełnione miłością. Miłością wybaczającą i zawsze cierpliwą. Ta miłosierna miłość jest nieskończona. Jezus zawsze ma otwarte serce dla każdego. Niestety, człowiek, jeśli źle wykorzysta swoją wolność, może Boże miłosierdzie odrzucić. Warto sięgnąć do książki ks. Pellizzato, gdyż może ona pomóc w dobrym wykorzystywaniu ludzkiej wolności i odpowiadaniu na miłość Jezusa. Zawiera ona przepiękne medytacje i modlitwy, które są owocem rozważań autora. Warto zaznaczyć, że zostały one spisane w niezwykłym miejscu, bowiem autor rozważał tajemnicę miłosiernej miłości Jezusa w rodzinnej miejscowości Marii, Marty i Łazarza – w Betanii. Jak wiemy z kart Ewangelii, Jezus odwiedzał tam swoich przyjaciół. Jezus jest także przyjacielem każdego z nas i pragnie gościć także w naszych sercach. Medytacje mogą pomóc czytelnikowi otworzyć jeszcze bardziej swoje serce na Pana, który jest sprawcą każdej prawdziwej miłości. Przybliżą nam prawdziwe piękno litanii do Serca Pana Jezusa. Odtąd ta modlitwa będzie już inna… Jak dla mnie: bardziej zrozumiała i głębiej przeżywana.

Czasem zdarza się, że człowiek odmawia litanię niejako „na pamięć”, albo w ramach pokuty, by „mieć z głowy”. Ta książka pomoże uniknąć tego typu monotonii. Pomoże zachwycić się pięknem każdego litanijnego wezwania. Już samo Wprowadzenie potrafi głęboko poruszyć serce czytelnika. Wzrusza zdanie: „Jezus pragnął – i nadal pragnie – otrzymywać miłość, aby móc ją dawać”. Jezus pragnie miłości człowieka. Pragnie dawać Swą miłość nieustannie. Pragnie. I nad tym Jezusowym pragnieniem warto się pochylić. Warto pochylić się nad Jego Sercem – „gorejącym ogniskiem miłości, świątynią Boga, cnót wszelkich bezdenną głębiną…”.

Serce Jezusa zawsze otwarte, czeka na pociągnięcie klamki drzwi serca człowieka. „Oto stoję u drzwi i kołaczę” – mówi Pan.

opr. aś/aś