Refleksja na Niedzielę Zesłania Ducha Świętego A-B-C

Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a
wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało,
tak też jest i z Chrystusem.
1 Kor 12,12

Duchu Święty, przyjdź!

Jezu, rozpoczynam z Twoją pomocą rozważanie tekstu biblijnego, który Kościół podaje na Niedzielę Zesłania Ducha Świętego.

Fragment Listu do Koryntian ukazuje wspaniale istotę Kościoła. Przede wszystkim zaznacza, że Kościół, będąc świętym, nie składa się z ludzi świętych. Kościół w czasie wieków był bardzo chory, chory, czasami lekko chory, ale nigdy nie wyzdrowiał. Zawsze znalazły się jakieś osoby przedstawiające się jako wyznawcy Jezusa Zmartwychwstałego, a które były wielkimi grzesznikami i próbowały sprowadzić Kościół na drogi, nie mające nic wspólnego z Chrystusem.

Mimo tego, że członki Kościoła są chore, On nie umrze. Zostanie uzdrowiony całkowicie w dniu Sądu Ostatecznego, kiedy dojdzie do zupełnego oczyszczenia.

Duch Święty łączy cały Kościół. Dzięki Niemu możemy być w łączności z kapłanami, kapłani z biskupami, a biskupi z papieżem. Papież zaś jest „namiestnikiem Jezusa na ziemi”. Wszyscy zjednoczeni mogliśmy poprzez wieki – mimo różnych trudności – wspólnie iść drogą zbawienia.

Duch Święty jest niestety bardzo „zapomnianą” Osobą Trójcy Świętej. Jakkolwiek do Boga Ojca modlimy się w modlitwie „Ojcze nasz”, często również modlimy się do Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, tak do Ducha Świętego bardzo rzadko. A szkoda. On wszystko ożywia. To dzięki Niemu właśnie chleb i wino stają się Ciałem i Krwią.

Módlmy się zatem do Ducha Świętego!

Panie Jezu, przemyślę w tym tygodniu:

1. Czy nie powtarzam sloganu, że „Jezus tak – Kościół nie”?

2. Czy czuję łączność duchową z całym ludem chrześcijan? Czy modlę się za cały Kościół?

3. Czy modlę się do Ducha Świętego? W jakich sytuacjach? Czy proszę Go o pomoc w chwilach dla mnie ciężkich?

opr. aś/aś