Zanim odejdę

Peter Kreeft tłumacz: Tomasz Mucha ZANIM ODEJDĘ O tym co naprawdę ważne ISBN: 978-83-277-0100-8 wyd.: Wydawnictwo WAM 2014

Mądrość życiowa może być najlepszym testamentem jaki możemy zostawić bliskim. Peter Kreeft, profesor filozofii w Boston College, napisał dla swoich dzieci i wnuków książkę o najważniejszych życiowych lekcjach. Składa się ona z ponad 160 krótkich notek o sprawach najważniejszych, kształtujących osobowość i życie, jak modlitwa, odwaga czy optymizm. Porusza w niej temat rodziny, seksu, śmierci, a zwłaszcza logiki miłości. Najważniejszym przesłaniem odchodzącego ojca i dziadka jest przekonanie, że obok miłości największą siłą napędową człowieka jest przebaczenie. • Wstęp • Od umierającego do żywych • Kim jestem, by dawać rady?

Wstęp

Moje niewymownie drogie dzieci (i wnuki)! Oddaję w wasze ręce książkę o najważniejszych życiowych lekcjach, które stały się moim udziałem, ponieważ chcę Wam dać wszystko, co potrafię, a pisanie książek to coś, co umiem robić. Patrząc wstecz, pragnąłbym dać wam więcej siebie, chciałbym okazać się silniejszym, mądrzejszym i częściej obecnym ojcem. Ta książka jest tego marną namiastką. Ale motywacja stojąca za jej napisaniem nie jest już marna. Napędza mnie moja miłość do was, silniejsza nawet od mojej miłości do życia. Żałuję, że nie nadałem tej miłości bardziej konkretnego kształtu. Każdy rodzic, jeśli tylko jestuczciwy, skromnyi kochający, z pewnością żałuje, że wraz z niemal boską odpowiedzialnością za dziecko nie spłynęły na niego nadludzkie moce. Jakaż to praca być rodzicem! Wszystkie inne zawody świata razem wzięte nie mogą się z tym równać. Jezus nie musiał pisać żadnej książki, ponieważ On żył dokładnie tak, jak nauczał. Nikomu innemu się to nie udało. Dlatego my piszemy dla siebie książki, które mówią: „Postępuj tak, jak mówię, a nie jak czynię”. Nawet Biblia została napisana przez grzeszników.

Miłość może przybrać wiele form. Niech zatem moja miłość do was przybierze teraz formę książki. Co prawda pisanie ma się do żywego słowa tak, jak stukanie w bębenek do bycia perkusistą; mimo to Jezus w amerykańskiej kolędzie^* przyjął podarunek małego dobosza. Przyjmijcie zatem, proszę, i mój — jako dar serca. Porządek lekcji życiowych w tej książce jest zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie losowy. Pojawiają się one w kolejności, w jakiej zostały zapisane, co upodabnia je do prawdziwego życia.

^* The Little Drummer Boy (Mały dobosz).

opr. ab/ab