O sztuce udanego wypoczynku

Sondaże nie pozostawiają złudzeń: co drugi Polak spędzi tegoroczne wakacje w domu. Jak zagospodarować wolny czas, by urlop sprzyjał rekreacji, a przy okazji procentował zacieśnianiem rodzinnych więzi?

Dłuższy, przynajmniej dwutygodniowy urlop to konieczność - specjaliści od zdrowia psychicznego biją na alarm, przestrzegając, iż brak równowagi między pracą a wypoczynkiem w znacznym stopniu rzutuje na nasze zdrowie fizyczne i odbija się na sferze ducha. Jednak, co potwierdza psycholog Elżbieta Trawkowska-Bryłka, sam - najatrakcyjniejszy nawet - wyjazd wypoczynku nie czyni! Udana rekreacja zakłada bowiem wiele czynników, a poznaje się ją - podobnie jak miłość (i nie tylko „wakacyjną”!) - po owocach.

Jak wykorzystać czas urlopu, by zaowocował pożądanym wypoczynkiem? I co w sytuacji, gdy letni wyjazd z powodów zdrowotnych bądź finansowych nie wchodzi w grę?

Okazja do wzmacniania więzi

- Wakacje to okazja do wzmocnienia sił i uzupełnienia energii. Raz w roku każdy powinien odpocząć dłużej - podkreśla psycholog z uwagą, iż urlop jest udany wówczas, jeśli powrotowi do codziennych zajęć towarzyszy nowa dawka zapału oraz zdrowia. Sztuka udanego wypoczynku - jak wyjaśnia - obejmuje czas na refleksję nad sensem swojego życia, interesujące rozmowy czy wartościową lekturę. - Warto też wykorzystać dobrodziejstwo urlopu - oczywiście, o ile środki finansowe nam na to pozwolą - na odkrywanie piękna świata i poznawanie kultur - sygnalizuje.

Podpytywana, jak nie „przespać” wakacji spędzanych w miejscu zamieszkania, E. Trawkowska-Bryłka wskazuje zaś na atrakcyjność ofert wysuwanych przez ośrodki kultury. Bogata gama zajęć edukacyjnych, artystycznych czy sportowych pozwala na rozwijanie pasji i nie daje szans na nudę. - Lato sprzyja wypoczynkowi dzieci na świeżym powietrzu. Ich sprawność rozwijają wszelkie formy aktywności, jak: pływanie, gra w piłkę, jazda na rolkach czy rowerze. Telewizor i komputer - wprost przeciwnie - z uwagi na to, że są to zajęcia słabo rozwijające, powinny być ograniczone do minimum. I nawet jeśli pogoda za oknem nie zachęca do wyjścia z domu, lepiej poświęcić popołudnie na czytanie książek, gry planszowe czy szachy bądź zwyczajnie pobawić się z dziećmi. Wspólnie spędzany czas sprzyja umacnianiu rodzinnych więzi - podsumowuje.

Krok w stronę emocji i uczuć

O ile jednak zorganizowanie wypoczynku dzieciom mieści się w granicach rodzicielskich możliwości, o tyle zapanowanie nad letnim apetytem na życie nastolatków wydaje się być niejednokrotnie ponad siły dorosłych. Świadomość pozostawienia ich na całe dnie samym sobie wielu rodziców napawa przerażeniem. Czy słusznie?

- Czas wakacji to dla ludzi młodych okazja do tego, by odnaleźć własną tożsamość, zastanowić się nad sobą, wreszcie odpowiedzieć sobie na szereg pytań związanych z teraźniejszością i przyszłością - zauważa E. Trawkowska-Bryłka. Wspomniane kwestie są też - co potwierdza - przyczyną niechęci nastolatków do uczestniczenia w zajęciach organizowanych przez dorosłych. Wolą przebywać w towarzystwie rówieśników. - Celem wspólnych wyjść do pubu, na dyskotekę, spacer czy po prostu spotkanie ze znajomymi jest w przypadku młodzieży chęć bycia razem - zaznacza psycholog, podkreślając, iż czas wakacji to dla młodzieży nie tylko sposobność do zwiedzania nowych miejsc, ale też odkrywania nieznanych dotąd emocji i uczuć. Tymczasem rodzice, którzy za wszelką cenę chcą chronić swoje dzieci, zamykają je na samodzielność. - Zapominają, że nastoletni syn czy córka musi nauczyć się odpowiedzialnego zachowania i reagowania w różnych, często nowych dla siebie sytuacjach - zauważa, puentą czyniąc stwierdzenie, że od rodzicielskiego obowiązku wprowadzania młodego pokolenia w życie nie ma wakacji. Wychowywanie to zadanie na cały rok, a lato może skutkować niejedną ubogacającą tak dzieci, jak i dorosłych lekcją. Wystarczy chcieć!

WA

Echo Katolickie 27/2015

opr. ac/ac