Pochwała miłości

Według mnie miłość to prawa wola, obca wszystkiemu co ziemskie i doczesne, nierozerwalnie związana i zjednoczona z Bogiem, zapalona ogniem Ducha Świętego, od którego pochodzi i ku któremu się odnosi. Miłość jest wolna od jakiegokolwiek zanieczyszczenia, nieświadoma na czym polega zdeprawowanie. Odznacza się stałością, przerasta wszystko, co ma upodobanie w cielesności. Jest potężniejsza niż wszystkie uczucia, niesyta boskiej kontemplacji, nigdy i przez nikogo w jakikolwiek sposób niezwyciężona. Ona jest dopełnieniem dobrych czynów, ratunkiem obyczajów, celem niebiańskich przykazań, śmiercią przestępstw, życiem cnót, mocą walczących, nagrodą zwycięzców, duszą świętych umysłów, przyczyną dobrych zasług, nagrodą doskonałych.

Miłość ożywia zmarłych na skutek własnych grzechów, uzdrawia zranionych, odnawia straconych, pobudza nadzieję zrozpaczonych, zamieszkuje dusze <usposobione> pokojowo. Jest owocna w pokutujących, radosna w postępujących na drodze doskonałości, godna chwały w wytrwałych, zwycięska w męczennikach. Generalnie jest operatywna we wszystkich wierzących.

Miłość bierze początek z wiary, ku niej prowadzi nadzieja. Każdy postęp <w dobrym> jej jest podporządkowany, a ona decyduje, że cokolwiek dobrego jest w czynie. Dzięki niej rośnie posłuszeństwo i zwycięża cierpliwość. Ze względu na nią religijna pobożność gardzi urokami cielesnymi. Bez niej nikt nie podoba się Bogu, a z nią nikt ani nie mógł, ani nie będzie mógł zgrzeszyć.

To jest owa miłość prawdziwa, szczera i doskonała, nazwana przez Apostoła najwspanialszą drogą. Jest ona rzeczywiście drogą, która wiedzie kroczących po niej do ojczyzny. Tak, jak bez drogi nikt nie może dojść do zamierzonego celu, tak bez miłości, nazywanej „drogą”, ludzie nie mogą podążać <naprzód>, ale się pogubią.

Julian Pomeriusz - starożytny mistrz życia duchowego, pisarz chrześcijański, żyjący na przełomie V/VI w. Urodzony w Afryce Północnej, większą część życia spędził w Galii (m.in. Arles, był także nauczycielem Cezarego z Arles). Niniejszy fragment pochodzi z jego głównego dzieła O życiu kontemplacyjnym , które wywarło znaczny wpływ na średniowieczną ascetykę.

Julian Pomeriusz, O życiu kontemplacyjnym Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC

opr. mg/mg