Śp. bp Jan Czerniak

3 lutego 1999 r. zmarł w Gnieźnie biskup-senior Jan Czerniak, który poprzedniego dnia obchodził czterdziestolecie posługi biskupiej. Urodził się 21 grudnia 1906 r. w Sokolnikach k. Wrześni w rodzinie rolniczej. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Augusta Hlonda 12 czerwca 1932 r. Był wikariuszem w Strzelnie, asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej w archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej, w latach 1946-1947 proboszczem w Smogulcu oraz duszpasterzem w Jaktorowie i Chojnie, a potem referentem ds. duszpasterstwa oraz wizytatorem księży dziekanów i parafii dziekańskich. Pełnił obowiązki kierownika różnych wydziałów kurialnych. W listopadzie 1958 r. został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej. Sakrę biskupią przyjął z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego 2 lutego 1959 r. Od 1953 do 1968 r. wykładał teologię pastoralną szczegółową w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. W latach 1959-1981 był członkiem Komisji Maryjnej Episkopatu oraz Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego.

Po otrzymaniu wiadomości o śmierci bpa Jana Czerniaka Ojciec Święty wysłał telegram kondolencyjny na ręce metropolity gnieźnieńskiego, abpa Henryka Muszyńskiego, w którym napisał m.in.:

W dniu, w którym Archidiecezja Gnieźnieńska żegna śp. Księdza Biskupa Jana Czerniaka, całym sercem jednoczę się w modlitwie dziękczynienia za wszelkie dobro, jakie z Opatrzności Bożej dokonało się przez jego ręce na przestrzeni dziewięćdziesięciu trzech lat. Zanim miłosierny Bóg odwołał go po wieczną nagrodę, pozwolił, aby dopełniło się czterdziestolecie jego biskupiej posługi. Z wdzięczną radością obchodziliśmy tę rocznicę. Na tę okazję pisałem do Biskupa Jana: «Wraz z Księdzem Biskupem i z całą Archidiecezją Gnieźnieńską dziękuję Bogu za dar powołania kapłańskiego i za to ogromne bogactwo łaski, jakie stało się udziałem wielu ludzi przez gorliwą posługę Czcigodnego Jubilata (...). Noszę głęboko w sercu wspomnienia wspólnej pracy i spotkań przy wielu okazjach. Pragnę raz jeszcze podkreślić wielkie zasługi Księdza Biskupa Seniora dla Kościoła w Polsce, a w szczególności dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej. (...) Za to wszystko dobro duchowe 'Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu — cześć i chwała' (1 Tm 1, 17)». Dziś słowa tego dziękczynienia Bogu i Jego wiernemu słudze nabierają szczególnej wymowy i mocy. Powtarzam je z ufnością, prosząc Boga, aby przyjął drogiego Biskupa Jana na ucztę wybranych w swoim królestwie na wieki.