Bł. Kajetan Kosma Damian Errico

Urodził się 19 października 1791 r. w Secondigliano w pobliżu Neapolu. Już jako dziecko postanowił poświecić się służbie Bogu w zakonie kapucynów lub redemptorystów. Ostatecznie jednak w wieku 14 lat wstąpił do seminarium duchownego w Neapolu. Wyświecony na kapłana

23 września 1815 r., rozpoczął następnie posługę duszpasterską w swej rodzinnej miejscowości. Do jego obowiązków należała przede wszystkim katechizacja. Pracował wytrwale i odważnie stawiał czoło przeciwnościom, dbając przy tym o pogłębianie własnego życia duchowego. Gdy modlił się w czasie rekolekcji w 1819 r., ukazał mu się św. Alfons, który podsunął mu myśl założenia zgromadzenia zakonnego ku czci Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz wzniesienie w Secondigliano kościoła poświeconego Matce Bożej Bolesnej. Do realizacji drugiego zadania przystąpił w 1827 r. i w ciągu trzech lat udało mu się zbudować nową świątynie. Wraz z kilkoma kapłanami zajął się opracowaniem reguł przyszłego zgromadzenia. W 1834 r. rozpoczął działalność reko-lekcyjno-misyjną, wyszukując i zbliżając do Kościoła zagubionych. Działalność ta przyniosła nadzwyczajne owoce. Dwa lata później w Secondigliano został otwarty nowicjat nowego zgromadzenia. Jego członkowie oprócz trzech zwykłych ślubów składali również ślub wytrwałości i zobowiązywali się nie przyjmować żadnych urzędów poza zakonem. W 1838 r. sługa Boży udał się do Rzymu, aby rozpocząć stara-

nia o aprobatę papieską dla swego dzieła. Jej uzyskanie w 1846 r. otworzyło przed zgromadzeniem nowe możliwości pracy apostolskiej. W tym samym roku kapituła generalna wybrała ks. Kajetana na przełożonego generalnego Zgromadzenia Misjonarzy Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. Zgromadzenie rozwijało się coraz dynamiczniej i otwierało nowe domy w całym Królestwie Obojga Sycylii. Jego założyciel, bł. Kajetan, do końca życia z oddaniem prowadził również działalność duszpasterską i charytatywną. Zmarł w opinii świętości 29 października 1860 r. w Secondigliano.

opr. mg/mg