Egzorcyzm

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Egzorcyzm

(gr. „zaprzysięganie, zaklinanie pod przysięgą”) Wypędzanie złych duchów (albo nawet samego diabła) z ludzi opętanych albo nawiedzonych ich mocą. Pewną formę egzorcyzmu odnajdujemy w modlitwach poprzedzających chrzest. W wypadku człowieka opętanego egzorcysta wyznaczony przez biskupa sprawuje obrzęd składający się z modlitw, pokropienia wodą i włożenia rąk (CIC 1172; nie ma nic na ten temat w CCEO). Wykonywanie egzorcyzmu opiera się na tym, co Chrystus i Jego uczniowie czynili w podobnych wypadkach (Mt 10, 1; Mk 1, 21-28; Łk 4, 31-37; 11, 14-23; Dz 19, 11-12). W styczniu 1999 roku Watykan opublikował nowy obrzęd egzorcyzmu; poprzedni został po raz ostatni przejrzany w roku 1614. Zob. demony, diabeł, opętanie diabelskie, sakramentale.

opr. mg/mg