Sensus fidelium

Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Sensus fidelium

(łac. „wyczucie wierzących”) Instynktowne wyczulenie na sprawy wiary, którym jest obdarzony cały Kościół (LG 12, DV 8). Ich oceną objawienia i trafnością sądu w tych sprawach kieruje Duch Święty (J 16, 13; 1 J 2, 20, 27). Wyczucie to jest źródłem consensus fidelium (łac. „zgoda wierzących”) i w niej się ono ukazuje, jest ono bowiem przyczyną, która wydaje odpowiednie owoce. Do tych, którzy ułatwili opracowanie tego pojęcia, zaliczamy: Johna Henry'ego Newmana (1801-1890), Matthiasa Josepha Scheebena (1835-1888) i Johanna Adama Möhlera (1796-1838). Zob. Duch Święty, hierarchia, laikat, łaska, niezawodność, sobornost', wiara.

opr. mg/mg

« ‹ 1 › »

oceń artykuł