"Żart i anegdota trochę pobożne"

Katechetka zwróciła się do małych uczennic, by swoimi słowami opowiedziały o stworzeniu pierwszej kobiety. Jedna z dziewczynek uważała, że sprawa przedstawiała się w ten sposób: Bóg stworzył Adama, ale był nie bardzo zadowolony i powiedział: „Spróbuję uczynić coś lepszego" i stworzył Ewę.

Stary zgorzkniały wdowiec objaśnia dzieciom stworzenie Ewy:
- Pan Bóg, przed wzięciem jednego żebra Adamowi, dał mu środek nasenny i powiedział: „Śpij spokojnie, synu, bo ostatni raz możesz to uczynić".

Rabbi otoczony gronem swych uczniów odpowiada na ich pytania. Jedno z pytań brzmi:
- Dlaczego Bóg stworzył najpierw Adama, a nie Ewę?
- Ja myślę - odrzekł rabbi, głaszcząc siwą brodę - że dlatego, iż nie chciał mieć kobiecych rad przy stwarzaniu mężczyzny.

- Jak wyobrażacie sobie raj? - pyta dzieci katechetka. Odpowiedź:
- To było miejsce, gdzie ludzie chodzili bez ubrania.
- To miejsce, gdzie rosły zakazane owoce.
- To miejsce, gdzie wąż rozmawiał ludzkim głosem.

Lekcja katechizmu. Ksiądz pyta:
- Czy możecie mi powiedzieć, jak długo Adam i Ewa przebywali w raju?
- Tak, proszę księdza - odpowiada mały Jasio, syn ogrodnika. - Mniej więcej do połowy września.
- A to dlaczego? - pyta zaciekawiony ksiądz.
- Bo przedtem jabłka nie są jeszcze dojrzałe.

Zosia wraca z lekcji religii, na której nauczycielka opowiadała o raju. W domu słyszy, że mama skarży się przed ojcem, że mole dziurawią im bieliznę.
- A czy w raju - pyta Zosia - też były mole?
- Oczywiście.
- A co jadły, jeśli Adam ł Ewa chodzili nago?

- Adam i Ewa żyli dłuższy czas w raju przykładnie i szczęśliwie. Pewnego razu jednak Adam zniknął na parę dni. Gdy znów zjawił się przed Ewą, co zrobiła ona? Jak myślicie? - pyta katechetka starsze dzieci.
- Policzyła mu dokładnie żebra - odpowiada jedna dziewczyna.

opr. JU/PO