Centrum życia konsekrowanego

4 X — IV KONGREGACJA

Abp Franc Rodé CM
Prefekt Kongregacji ds. Instytutów
Życia Konsekrowanego
i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego

Centrum życia konsekrowanego

Synodalne Instrumentum laboris zachęca do «wyjaśnienia oblubieńczej relacji w Eucharystii i w Nowym Przymierzu jako wzoru dla różnych powołań chrześcijańskich: małżeństwa, dziewictwa, kapłaństwa» (por. n. 25). Życie konsekrowane ze swej natury jest szczególnym i wzorcowym wyrazem życia Kościoła Oblubienicy, który przyjmuje i pomnaża dar swego Oblubieńca i utrzymuje specjalną więź z Eucharystią. W czasie sprawowania tego wielkiego sakramentu Jezus wciąż przyjmuje konsekrację od Ojca: w Eucharystii Jego życie w dziewictwie, posłuszeństwie i ubóstwie wyraża nieustannie synowskie i całkowite utożsamienie się z zamysłem miłości i życia bez końca. Eucharystia staje się uprzywilejowanym miejscem, w którym osoby konsekrowane uczą się naśladować Chrystusa w egzystencjalnej przestrzeni, określonej przez ewangeliczne rady czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. W niej to znajdują siłę, by ich egzystencja była proroczym przesłaniem życia pośród świata pełnego zniszczenia i śmierci. Składając śluby zakonne, osoby konsekrowane zobowiązują się żyć według rad ewangelicznych i w ten sposób swojej odpowiedzi miłości nadają charakter w pełni radykalny. «Dziewictwo rozszerza serce na miarę serca Chrystusa i daje zdolność miłowania tak, jak On umiłował. Ubóstwo uwalnia od zniewolenia rzeczami i złudnymi potrzebami, które podsuwa społeczeństwo konsumpcyjne, pozwala odkryć Chrystusa, jedyny skarb, dla którego naprawdę warto żyć. Posłuszeństwo składa całe życie w Jego ręce, aby On kształtował je według zamysłu Boga i czynił z niego arcydzieło» (Instrukcja Rozpocząć na nowo od Chrystusa, 22). Dlatego też «z samej swej natury Eucharystia stanowi centrum życia konsekrowanego — osobistego i wspólnotowego» (Vita consecrata, 95). W tej szkole osoby konsekrowane poznają moc miłości i oblubieńczego daru, leżącego u podstaw ich życia w czystości. Prowadzone są drogą ogołocenia się i całkowitego oddania ludzkości, będącego zasadniczym wymogiem ich ubóstwa. Otrzymują w darze tę tajemnicę życia, którą jest posłuszeństwo woli Ojca, czyniące ich synami i dające im zdolność przyjmowania wszelkich znaków wyrażających tę wolę za pośrednictwem ludzi.

opr. mg/mg