Powszechność i jedyność zbawienia

Abp Stanisław Gądecki
Metropolita poznański (Polska)

Powszechność i jedyność zbawienia

Nawiązując do punktu 55. Instrumentum laboris — noszącego tytuł: «Słowo Boże źródłem dialogu chrześcijan i Żydów», w którym czytamy: «Należy poświęcić szczególną uwagę relacjom z ludem żydowskim. Tak chrześcijanie, jak i Żydzi są synami Abrahama, zakorzenionymi w jednym Przymierzu, ponieważ Bóg, wierny swoim obietnicom, nie odwołał pierwszego Przymierza (por. Rz 9, 4; 11, 29)» — stwierdzam, że niestety nie ma w nim mowy o kwestii powszechności i jedyności zbawienia niesionego przez Chrystusa w odniesieniu do wyznawców judaizmu.

Z jednej strony, jak wiemy, Kościół wierzy, że judaizm, a więc wierna odpowiedź ludu żydowskiego na nieodwołalne Przymierze Boga, jest dla niego źródłem zbawienia, ponieważ Bóg jest wierny swoim obietnicom. Dlatego niektórzy twierdzą, że misja w ścisłym sensie nie może być odnoszona do Żydów, którzy wierzą w Boga jedynego i prawdziwego. Z tego względu nie istnieje żadna organizacja katolicka prowadząca misję wśród Żydów (por. wypowiedź kard. W. Kaspera podczas zebrania Międzynarodowego Komitetu ds. Stosunków Katolicko-Żydowskich w Nowym Jorku, 1-4 maja 2001 r.).

Z drugiej strony, trzeba powiedzieć, że wielu katolików nie wie, jak pogodzić ten fakt ze świadectwami z czasów apostolskich, które wyraźnie potwierdzają istnienie misji apostolskiej w odniesieniu do Hebrajczyków: «Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem. Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: 'Cóż mamy czynić, bracia?' — zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. 'Nawróćcie się — powiedział do nich Piotr — i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których Pan, Bóg nasz, powoła. W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: 'Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!' Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz» (Dz 2, 36-41).

«Niech więc będzie wam wiadomo, bracia — czytamy w Dziejach Apostolskich — że zwiastuje się wam odpuszczenie grzechów przez Niego: Każdy, kto uwierzy, jest przez Niego usprawiedliwiony ze wszystkich [grzechów], z których nie mogliście zostać usprawiedliwieni w Prawie Mojżeszowym» (Dz 13, 38-39; por. 4, 12).

Dlatego Katechizm Kościoła Katolickiego mówi: «Św. Paweł mógł oświadczyć Żydom: 'Głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas... wskrzesiwszy Jezusa' (Dz 13, 32- -33)» (653).

W Nowym Testamencie Boże pragnienie powszechnego zbawienia jest ściśle powiązane z jedynym pośrednictwem Chrystusa: Bóg «pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich» (1 Tm 2, 4-6).

«Właśnie ze względu na tę świadomość jedynego i powszechnego daru zbawienia, pochodzącego od Ojca poprzez Syna w Duchu (por. Ef 1, 3-14), pierwsi chrześcijanie zwrócili się do Izraela, ogłaszając mu dokonanie się zbawienia, które przekraczało Prawo, a następnie stawili czoło ówczesnemu pogańskiemu światu, który próbował osiągnąć zbawienie za pośrednictwem wielu zbawczych bóstw» (Dominus Iesus, 13).

Katechizm Kościoła Katolickiego: «Przyjście Mesjasza w chwale jest zatrzymane w każdej chwili historii do momentu uznania Go przez 'całego Izraela' (Rz 11, 26; Mt 23, 39), którego część została dotknięta 'zatwardziałością' (Rz 11, 25) w 'niewierze' (Rz 11, 20) w Jezusa. Św. Piotr mówi do Żydów w Jerozolimie po Pięćdziesiątnicy: 'Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków' (Dz 3, 19-21)» (674).

Wiemy, że należy szanować wolność religijną i nie ulegać pokusie prozelityzmu, wydaje się jednak, że potrzebne jest oficjalne i jasne nauczanie, ukazujące, co naprawdę myśli Kościół na temat jedyności i powszechności zbawienia niesionego przez Jezusa Chrystusa w odniesieniu do ludu żydowskiego; mogłoby ono zostać przedstawione w dokumencie końcowym pod numerem 55.

opr. mg/mg