Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański" 4.01.2009
Drodzy bracia i siostry!
Liturgia proponuje nam dzisiaj medytację nad tą samą Ewangelią, która była czytana w dniu Bożego Narodzenia, to znaczy nad Prologiem św. Jana. Po minionych dniach, kiedy zaaferowani biegaliśmy za prezentami, Kościół wzywa nas ponownie do kontemplacji tajemnicy Narodzin Chrystusa, byśmy lepiej pojęli ich głęboki sens i znaczenie dla naszego życia. Jest to wspaniały tekst, przedstawiający zdumiewającą syntezę całej wiary chrześcijańskiej. Zaczyna się w sposób podniosły: «Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo» (J 1, 1); i oto niesłychana i dla ludzi niepojęta nowość: «A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas» (J 1, 14 a). Nie jest to figura retoryczna, ale przeżyte doświadczenie! Opowiada o nim św. Jan, naoczny świadek: «I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy» (J 1, 14 b).
Nie są to uczone słowa jakiegoś rabina czy doktora praw, ale żarliwe świadectwo skromnego rybaka, który zafascynowany za młodu Jezusem z Nazaretu, w ciągu trzech lat wspólnego życia z Nim oraz z innymi apostołami doświadczył Jego miłości — tak że sam siebie nazywał «uczniem, którego Jezus miłował» — widział Go umierającego na krzyżu i gdy pojawił się zmartwychwstały, a potem wraz z innymi otrzymał Jego Ducha. Na podstawie tych wszystkich doświadczeń, rozważanych w sercu, Jan zyskał głęboką pewność: Jezus jest wcieloną Mądrością Boga, jest Jego odwiecznym Słowem, które stało się śmiertelnym człowiekiem.
Dla prawdziwego Izraelity, który zna święte Pisma, nie jest to niedorzecznością, wręcz przeciwnie — jest to dopełnienie całego dawnego Przymierza: w Jezusie Chrystusie wypełnia się tajemnica Boga, który przemawia do ludzi jak do przyjaciół, który objawia się Mojżeszowi w Prawie, objawia się uczonym i prorokom. Poznawszy Jezusa, przebywając z Nim, słuchając Jego nauczania i widząc znaki, jakie czynił, uczniowie zrozumieli, że w Nim wypełniło się całe Pismo. Jak stwierdzi później chrześcijański pisarz: «Całe Boskie Pismo stanowi jedną jedyną księgę i tą jedyną księgą jest Chrystus, mówi ono o Chrystusie i w Chrystusie ma swoje wypełnienie» (Hugon ze Świętego Wiktora, De arca Noe, 2, 8). Każdy mężczyzna i każda kobieta potrzebują znaleźć głęboki sens swojego życia. Do tego nie wystarczają książki, nawet Pismo Święte. Dzieciątko z Betlejem objawia nam i ukazuje prawdziwe «oblicze» Boga dobrego i wiernego, który nas miłuje i nie opuszcza nawet w chwili śmierci. «Boga nikt nigdy nie widział — tym stwierdzeniem św. Jan kończy Prolog — ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył» (J 1, 18).
Pierwszą, która otworzyła swoje serce i kontemplowała «Słowo, które stało się ciałem», była Maryja, Matka Jezusa. Skromna dziewczyna z Galilei stała się dzięki temu «Stolicą Mądrości»! Podobnie jak apostoł Jan, każdy z nas jest zachęcany, by «wziął Ją do siebie» (J 19, 27); dzięki temu pozna dogłębnie Jezusa i doświadczy Jego wiernej i niewyczerpanej miłości. Oto moje życzenie dla każdego z was, drodzy bracia i siostry, na początku tego nowego roku.
Chrześcijanie w Ziemi Świętej modlą się o pokój
Patriarchowie i zwierzchnicy chrześcijańskich Kościołów Jerozolimy we wszystkich kościołach Ziemi Świętej wzywają dziś wiernych, by modlili się o zakończenie konfliktu w Strefie Gazy i błagali o sprawiedliwość i pokój na ich ziemi. Dołączam się do nich i proszę was, byście czynili to samo z myślą — jak mówią — o «ofiarach, rannych, tych, których serca przepełnia ból, niepokój i lęk, aby Bóg ich pocieszył, obdarzył cierpliwością i pokojem, które od Niego pochodzą».
Dramatyczne wiadomości docierające z Gazy przypominają nam, że konsekwencją odrzucenia dialogu są sytuacje, w których w niewymowny sposób cierpi ludność, znów padająca ofiarą nienawiści i wojny.
Wojna i nienawiść nie rozwiązują problemów. Potwierdza to również najnowsza historia. Módlmy się zatem, by «Dziecię w żłóbku pobudziło władze i odpowiedzialnych za losy obu narodów, izraelskiego i palestyńskiego, do podjęcia natychmiastowych działań, by położyć kres tej tragicznej sytuacji».
po polsku:
W duchu radości okresu Bożego Narodzenia i Nowego Roku pozdrawiam serdecznie Polaków. «Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę... Tym, którzy Je przyjęli, dało moc, by stali się dziećmi Bożymi» (por. J 1, 14. 12). Jesteśmy tego świadkami i uczestnikami. Niech Jezus, Wcielone Słowo Boga, prowadzi was w nowym roku i wam błogosławi.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (3/2009) and Polish Bishops Conference