Wzorujcie się na miłości Jezusa do dzieci

30 września Benedykt XVI złożył wizytę w rzymskim Szpitalu Pediatrycznym «Bambino Gesù» (Dzieciątka Jezus). Szpital powstał w 1869 r., a od 1924 r. należy do Stolicy Apostolskiej. Pracuje w nim 2117 osób, w tym 476 lekarzy. Ojciec Święty odwiedził kilka oddziałów szpitala, gdzie rozmawiał z małymi pacjentami. W sali konferencyjnej spotkał się z pracownikami i wygłosił do nich przemówienie.

Szanowni Przedstawiciele Dyrekcji Szpitala i Władz, drogie Dzieci!

Na zakończenie tej mojej wizyty z radością spotykam się tutaj z wami i dziękuję za serdeczne przyjęcie. Wdzięczny jestem dyrektorowi tego Szpitala Pediatrycznego Bambino Gesù za słowa, jakie skierował do mnie w imieniu was wszystkich, słowa wiary i prawdziwej miłości chrześcijańskiej. Pozdrawiam przewodniczących regionu i prowincji, burmistrza Rzymu oraz innych przybyłych tu przedstawicieli władz. Wdzięcznością obejmuję także zarząd, dyrektorów i koordynatorów oddziałów szpitala, jak również lekarzy, pielęgniarzy i cały personel. Z serdecznością zwracam się przede wszystkim do was, drogie dzieci, i do waszych bliskich, którzy są tu z wami i otaczają was wielką troską. Z serca dziękuję waszemu przedstawicielowi, który w imieniu całej rodziny Bambino Gesù wręczył mi cenny dar. Jestem z każdym z was i chciałbym wam pomóc zaznać pocieszenia i błogosławieństwa Bożego. Tego samego życzę tym, którzy przebywają w filiach szpitala — w Palidoro i Santa Marinella, a którzy są mi równie bliscy.

Pierwsza wizyta Benedykta XVI w szpitalu

Wybrałem Bambino Gesù jako cel pierwszej wizyty w szpitalu z dwóch powodów. Przede wszystkim dlatego, że ta instytucja należy do Stolicy Apostolskiej i troskliwą pieczę nad nią sprawuje Kardynał Sekretarz Stanu, który jest tutaj obecny. Gdy przechodziłem przez różne oddziały i patrzyłem na tak wiele cierpiących dzieci, przychodził mi na myśl Jezus, który czule kochał dzieci i chciał, aby im pozwalano przychodzić do Niego. Podobnie jak Jezus, także Kościół otacza szczególną miłością dzieci, zwłaszcza dzieci cierpiące. I to jest drugi powód, dla którego przyszedłem do was: aby też dać świadectwo miłości Jezusa do dzieci, miłości, która spontanicznie wylewa się z serca, a którą duch chrześcijański pomnaża i umacnia. Pan powiedział: «To co uczyniliście najmniejszemu z moich braci, Mnieście uczynili» (por. Mt 25, 40. 45). W każdej cierpiącej osobie, tym bardziej małej i bezbronnej, jest Jezus, który przyjmuje nas i czeka na naszą miłość.

Dlatego ważna jest, drodzy przyjaciele, praca, którą tutaj wykonujecie. Mam na myśli pionierskie zabiegi, które przysparzają renomy szpitalowi Bambino Gesù; lecz myślę także i przede wszystkim o zwyczajnej, codziennej pracy: przyjęciach, hospitalizacji, troskliwej opiece nad małymi pacjentami, którzy korzystają z waszych struktur sanitarnych — a jest ich tak wielu! Wymaga to wielkiej dyspozycyjności, ciągłego starania o pomnażanie istniejących zasobów; wymaga uwagi, ducha ofiarności, cierpliwości i bezinteresownej miłości, aby sprawić, że dla mam i tatusiów będzie to miejsce, gdzie nadzieja i spokojna atmosfera panują nawet w chwilach największej obawy.

Opieka nad chorymi

Pozwólcie, że powiem jeszcze parę słów właśnie na temat jakości przyjęcia i opieki, jaką należy otaczać człowieka chorego. W tym względzie musicie troszczyć się o zapewnienie nienagannej opieki nie tylko z punktu widzenia medycznego, ale i w aspekcie ludzkim. Staracie się być dla pacjentów i osób, które im towarzyszą, niczym rodzina, a to wymaga współpracy wszystkich: zarządu, lekarzy, pielęgniarzy i pracowników różnych oddziałów, personelu oraz licznych zasłużonych organizacji wolontariatu, które na co dzień pełnią swą cenną służbę. Ten styl, obowiązujący każdy ośrodek leczniczy, w sposób szczególny musi wyróżniać te, które kierują się zasadami ewangelicznymi. A zwłaszcza w przypadku dzieci nie można szczędzić żadnych środków. Niech zatem w centrum każdego projektu i programu zawsze będzie dobro chorego, dobro chorego dziecka.

Drodzy przyjaciele, dziękuję za współpracę w tym dziele o wielkiej wartości humanitarnej, które jest również niezwykle skuteczną formą apostolatu. Modlę się za was, wiedząc, że ta wasza misja nie jest łatwa. Jestem jednak pewien, że wszystko to będzie mniej trudne, jeżeli poświęcając swe siły każdemu małemu pacjentowi, będziecie umieli rozpoznać w jego twarzy oblicze Jezusa.

Miejsce ewangelizacji

W kaplicy spotkałem kapłanów, zakonnice i tych, którzy wspierają was w pracy swoim poświęceniem, w szczególności zapewniając odpowiednią opiekę duchową. Niech właśnie Kościół będzie sercem szpitala: od Jezusa, prawdziwie obecnego w Eucharystii, od łagodnego Lekarza ciał i dusz czerpcie duchowe siły, aby umacniać i leczyć tych, którzy przebywają w tym szpitalu.

Na koniec pozwólcie, że podzielę się z wami refleksją czysto pasterską, jako Biskup Rzymu. Szpital Bambino Gesù, prócz tego, że jest konkretnym dziełem bezpośredniej pomocy Stolicy Apostolskiej dla chorych dzieci, stanowi ważną placówkę działalności ewangelizacyjnej wspólnoty chrześcijańskiej w naszym mieście. Tu można dawać konkretne i skuteczne świadectwo Ewangelii w zetknięciu z cierpiącymi ludźmi; tutaj czynami głosi się moc Chrystusa, który swoim duchem leczy i przemienia ludzkie życie. Módlmy się, aby wraz z opieką medyczną była przekazywana małym pacjentom miłość Jezusa. Niech Przenajświętsza Maryja, Salus infirmorum — Uzdrowienie chorych — której bliskość odczuwamy jeszcze bardziej jako Matki Dzieciątka Jezus i wszystkich dzieci, chroni was, drodzy chorzy, wasze rodziny, zarząd, lekarzy i całą wspólnotę szpitala. Wszystkim wam z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa.

opr. mg/mg