Niech Bóg błogosławi wszystkich mieszkańców Malty i Gozo

Benedykt XVI

Niech Bóg błogosławi wszystkich mieszkańców Malty i Gozo

17 kwietnia 2010 — Luqa. Ceremonia powitalna na lotnisku

Panie prezydencie, drodzy bracia biskupi, szanowni przedstawiciele władz, panie i panowie!

Jien kuntent hafna li ninsab fostkom! (Cieszę się, że jestem tu z wami!)

Z wielką radością jestem tu dziś z wami na Malcie. Przybywam do was jako pielgrzym, by wielbić Pana i chwalić Go za cuda, które tutaj uczynił. Przybywam także jako Następca św. Piotra, by utwierdzić was w wierze (por. Łk 22, 32) i zjednoczyć się z wami w modlitwie do Boga żywego i prawdziwego, otoczonego przez wszystkich świętych, wraz z wielkim Apostołem Malty św. Pawłem. Choć moja wizyta w waszym kraju jest krótka, modlę się o to, by wydała obfity owoc.

Panie prezydencie, jestem wdzięczny za uprzejme słowa, którymi powitał mnie pan w imieniu własnym oraz ludu maltańskiego. Dziękuję za zaproszenie oraz za wielki wysiłek, który został włożony przez pana i rząd w przygotowanie mojej wizyty. Dziękuję premierowi, władzom cywilnym i wojskowym, członkom korpusu dyplomatycznego i wszystkim obecnym za uświetnienie tego wydarzenia swoją obecnością oraz za serdeczne powitanie.

W szczególny sposób witam abpa Paula Cremonę, bpa Maria Grecha i bpa pomocniczego Annetta Depasquale, a także innych obecnych tu biskupów. Witając was, pragnę zapewnić o mojej życzliwości kapłanów, zakonników i zakonnice, i wszystkich wiernych świeckich, powierzonych waszej pasterskiej opiece.

Okazją do mojej wizyty na tej wyspie jest 1950. rocznica rozbicia się okrętu św. Pawła u wybrzeży Malty. Św. Łukasz opisuje to wydarzenie w Dziejach Apostolskich, i z tej jego relacji pochodzą słowa, które wybraliście na temat dzisiejszej wizyty: «Jehtieg iżda li naslu fi gżira — Musimy przecież dopłynąć do jakiejś wyspy» (Dz 27, 26). Ktoś mógłby uznać przybycie św. Pawła na Maltę w wyniku nieprzewidzianego dla ludzi wydarzenia za zwykły zbieg dziejowych okoliczności. Wiara pozwala nam jednakże widzieć w tym dzieło Bożej Opatrzności.

Malta jest bowiem miejscem, w którym w historii Europy i basenu Morza Śródziemnego aż do czasów współczesnych krzyżowało się wiele ważnych wydarzeń i spotykały się kultury. Te wyspy odegrały kluczową rolę w politycznym, religijnym i kulturowym rozwoju Europy, Bliskiego Wschodu i północnej Afryki. Na to wybrzeże tajemniczym zrządzeniem Boga Ewangelię przyniósł św. Paweł i pierwsi uczniowie Chrystusa. Ich dzieło misyjne wydało obfite owoce na przestrzeni wieków, na rozliczne sposoby przyczyniając się do ukształtowania bogatej i szlachetnej kultury maltańskiej.

Ze względu na swoje położenie geograficzne wyspy te miały istotne znaczenie strategiczne w wielu momentach, również w naszych czasach: niewątpliwie Krzyż Jerzego, umieszczony na waszej fladze, jest pełnym dumy świadectwem wielkiej odwagi tego ludu w mrocznych dniach ostatniej wojny światowej. Tak charakterystyczne dla architektury wyspy fortyfikacje także mówią o dawnych walkach i o wielkim wkładzie, jaki na lądzie i na morzu Malta wniosła w obronę chrześcijaństwa. Odgrywacie wciąż ważną rolę w toczącej się debacie nad europejską tożsamością, kulturą i polityką. Jednocześnie z uznaniem obserwuję zaangażowanie waszego rządu w realizację projektów humanitarnych na szeroką skalę, zwłaszcza w Afryce. Należy mieć wielką nadzieję, że posłuży to — jako wyraz szczerej chrześcijańskiej miłości — polepszeniu warunków życia tych, którym wiedzie się gorzej od was.

Malta może rzeczywiście wnieść wielki wkład w wiele różnych dziedzin, takich jak tolerancja, wzajemność, imigracja i inne kwestie istotne dla przyszłości kontynentu. Wasz kraj powinien dalej bronić nierozerwalności małżeństwa jako instytucji naturalnej i sakramentalnej, prawdziwej natury rodziny, tak jak broni świętości ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci oraz właściwego poszanowania wolności religijnej, takiego, które umożliwia autentyczny i integralny rozwój jednostek i społeczeństwa.

Malta ma także silne powiązania z Bliskim Wschodem, nie tylko kulturowe i religijne, ale nawet językowe. Niech mi będzie wolno zachęcić was do większego wykorzystania tego zbioru umiejętności i mocnych stron do tworzenia mostów porozumienia między ludami, kulturami i religiami, które żyją w regionie Morza Śródziemnego. Wiele jest jeszcze do zrobienia, aby zostały zbudowane stosunki oparte na szczerym zaufaniu i owocny dialog, a Malta dzięki swojemu położeniu może wyciągnąć przyjazną rękę do swoich sąsiadów z północy i południa, ze wschodu i zachodu.

Maltańczycy, oświecani przez ponad 2000 lat nauką Ewangelii i nieustannie czerpiący siłę ze swoich chrześcijańskich korzeni, odczuwają uzasadnioną dumę z tego, że wiara chrześcijańska odegrała niezbędną rolę w rozwoju ich kraju. Piękno naszej wiary wyraziło się tu na różne sposoby, wzajemnie się dopełniające, również na drodze świętości, która doprowadziła Maltańczyków do ofiarowania samych siebie dla dobra innych. Do nich musimy zaliczyć ks. Jerzego Preczę, którego z radością kanonizowałem trzy lata temu (3 czerwca 2007 r.). Zachęcam was wszystkich do wzywania jego wstawiennictwa, aby ta moja pierwsza wizyta pasterska u was przyniosła obfite owoce duchowe.

Oczekując niecierpliwie na nasze wspólne modlitwy podczas mojego pobytu na Malcie, chcę, jako ojciec i brat, zapewnić, że was kocham i pragnę, byśmy przeżyli ten czas w wierze i przyjaźni. Z takimi myślami zawierzam was wszystkich opiece Matki Bożej z Ta' Pinu i waszemu ojcu w wierze, wielkiemu apostołowi Pawłowi.

Il-Mulej ibierek lill-poplu kollu ta' Malta u ta' Ghawdex! (Niech Bóg błogosławi wszystkich mieszkańców Malty i Gozo!)

opr. mg/mg