Uczmy się Błogosławieństw

Antonio Thellung, «Błogosławieństwa»
(szczegół z poliptyku św. Mateusza)

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Poprzednie katechezy pokazywały, że Kościół stanowi lud, lud przygotowywany cierpliwie i z miłością przez Boga, a my wszyscy jesteśmy powołani, by do tego ludu należeć. Dziś chciałbym ukazać nowość, która ten lud cechuje: jest to naprawdę nowy lud, opierający się na nowym przymierzu, ustanowionym przez Pana Jezusa poprzez dar Jego życia. Nowość ta nie neguje wcześniejszej drogi ani nie jest jej przeciwieństwem, lecz prowadzi dalej, prowadzi do jej wypełnienia.

Jest pewna bardzo znacząca postać, która wiąże ze sobą Stary i Nowy Testament: jest to Jan Chrzciciel. Według Ewangelii synoptycznych, jest on «prekursorem», tym, który przygotowuje przyjście Pana, przysposabiając lud do nawrócenia serc i przyjęcia Bożego pocieszenia, które jest już bliskie. Według Ewangelii św. Jana, jest on «świadkiem», ponieważ pozwala nam rozpoznać w Jezusie Tego, który przychodzi z wysoka, by przebaczyć nam grzechy i uczynić ze swego ludu swoją oblubienicę, pierwocinę nowej ludzkości. Jako «prekursor» i «świadek» Jan Chrzciciel odgrywa zasadniczą rolę w całym Piśmie Świętym, ponieważ stanowi pomost między obietnicą Starego Testamentu i jej wypełnieniem, między proroctwami i ich urzeczywistnieniem się w Jezusie Chrystusie. Swoim świadectwem Jan wskazuje na Jezusa, zachęca nas, byśmy Go naśladowali, i mówi nam wprost, że wymaga to pokory, skruchy i nawrócenia: jest to zachęta do pokory, do skruchy i do nawrócenia.

Tak jak Mojżesz zawarł przymierze z Bogiem na mocy prawa otrzymanego na Synaju, podobnie Jezus ze wzgórza nad Jeziorem Galilejskim powierza swoim uczniom i rzeszom nową naukę, którą rozpoczynają Błogosławieństwa. Mojżesz daje Prawo na Synaju, a Jezus, nowy Mojżesz, daje Prawo na tej górze nieopodal Jeziora Galilejskiego. Błogosławieństwa są drogą, którą Bóg wskazuje jako odpowiedź na pragnienie szczęścia istniejące w człowieku, i udoskonalają przykazania Starego Przymierza. Przyzwyczajeni jesteśmy uczyć się dziesięciu przykazań — z pewnością wszyscy je znacie, uczyliście się ich na katechizacji — lecz nie mamy zwyczaju powtarzać Błogosławieństw. Spróbujmy zatem przypomnieć je i wyryć w swoim sercu. Zróbmy tak: ja będę je mówił po kolei, a wy będziecie powtarzali. Zgoda?

Pierwsze: «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie» [zgromadzeni powtarzają].

«Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was». Pomogę wam [powtarza ze zgromadzonymi]: «Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was».

«Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie» [zgromadzeni powtarzają].

Świetnie! Lecz zróbmy tak: zadam wam pracę domową, zadanie do wykonania w domu. Weźcie Ewangelię, tę, którą nosicie ze sobą... Pamiętajcie, że powinniście zawsze nosić ze sobą małą Ewangelię, w kieszeni, w torbie, zawsze — tę, którą macie w domu — weźcie Ewangelię i w pierwszych rozdziałach Mateusza — w 5., jak sądzę — są Błogosławieństwa. I dziś, jutro w domu przeczytajcie je. Zrobicie to? [Zgromadzeni: Tak!]. Aby ich nie zapomnieć, bo to jest Prawo, które daje nam Jezus! Zrobicie to? Dziękuję.

W tych słowach jest cała nowość przyniesiona przez Chrystusa i cała nowość Chrystusa jest w tych słowach. Faktycznie, Błogosławieństwa są portretem Jezusa, sposobem Jego życia; i są drogą do prawdziwego szczęścia, którą i my możemy iść dzięki łasce, którą Jezus nas obdarza.

Oprócz nowego Prawa Jezus przekazuje nam również «protokół», na podstawie którego będziemy osądzani. Na końcu świata zostaniemy osądzeni. A jakie pytania nam tam zadadzą? Jakie to będą pytania? Na podstawie jakiego protokołu Sędzia nas osądzi? Tego, który znajdujemy w 25. rozdziale Ewangelii św. Mateusza. Dziś zadaniem domowym jest przeczytanie 5. rozdziału Ewangelii św. Mateusza, gdzie są Błogosławieństwa, i przeczytanie 25., gdzie znajduje się protokół, pytania, które zostaną nam zadane w dniu sądu. Nie będziemy mogli się powołać na żadne tytuły, na reputację czy przywileje. Pan nas rozpozna, jeśli my z naszej strony rozpoznaliśmy Go w ubogim, głodnym, potrzebującym i zepchniętym na margines, w cierpiącym i samotnym... To jest jedno z podstawowych kryteriów weryfikacyjnych naszego życia chrześcijańskiego; Jezus zachęca nas, byśmy z nimi konfrontowali się każdego dnia. Czytam Błogosławieństwa i zastanawiam się, jakie powinno być moje życie chrześcijańskie, a potem robię rachunek sumienia na podstawie tego 25.rozdziału Ewangelii św. Mateusza. Codziennie: zrobiłem to, zrobiłem to, zrobiłem to... To nam wyjdzie na dobre! Są to rzeczy proste, ale konkretne.

Drodzy przyjaciele, nowe przymierze polega właśnie na tym: na rozpoznaniu, w Chrystusie, że jesteśmy ogarnięci przez miłosierdzie i współczucie Boga. To właśnie napełnia nasze serce radością i to czyni z naszego życia piękne i wiarygodne świadectwo miłości Boga do wszystkich braci, których spotykamy każdego dnia. Pamiętajcie o zadaniu domowym! Rozdział 5. św. Mateusza i rozdział 25. św. Mateusza. Dziękuję!

Do Polaków:

Witam polskich pielgrzymów. Drodzy przyjaciele, nowe przymierze polega na tym, że możemy w Chrystusie doświadczać Bożego miłosierdzia i współczucia. Właśnie to napełnia nasze serce radością i to czyni z naszego życia piękne i wiarygodne świadectwo miłości Boga do wszystkich braci, których spotykamy każdego dnia. Bądźcie ludźmi błogosławieństw, a Boże błogosławieństwo niech wam zawsze towarzyszy!

Trzęsienie ziemi w Chinach

Wyrażam bliskość ludności chińskiej prowincji Yunnan, gdzie w ubiegłą niedzielę doszło do trzęsienia ziemi, które spowodowało liczne ofiary i ogromne szkody. Modlę się za zabitych i za ich rodziny, za rannych i za tych, którzy stracili domy. Niech Pan da im pociechę, nadzieję i solidarność w próbie.

Rocznica śmierci Pawła VI

Myślimy dziś o czcigodnym słudze Bożym Pawle VI w rocznicę jego śmierci, która nastąpiła 6 sierpnia 1978 r. Wspominamy go z serdecznością i podziwem, uznając, że jego życie było całkowicie poświęcone służbie Kościoła, który kochał całym sobą. Niech jego przykład wiernego sługi Chrystusa i Ewangelii będzie zachętą i bodźcem dla nas wszystkich.

opr. mg/mg