Głód Boga

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Ewangelia pierwszej niedzieli Wielkiego Postu przedstawia każdego roku fragment o kuszeniu Jezusa, gdy Duch Święty, który zstąpił na Niego po chrzcie w Jordanie, skłonił Go do otwartej konfrontacji z szatanem na pustyni przez czterdzieści dni, przed rozpoczęciem Jego misji publicznej.

Kusiciel stara się odwieść Jezusa od planu Ojca, czyli od drogi ofiary, miłości, która poświęca samą siebie na przebłaganie, i nakłonić Go do obrania łatwej drogi sukcesu i władzy. Starcie Jezusa z szatanem odbywa się przy użyciu cytatów z Pisma Świętego. Diabeł bowiem, aby zawrócić Jezusa z drogi krzyża, przedstawia Mu fałszywe nadzieje mesjańskie: dobrobyt ekonomiczny, ukazany jako możliwość przemienienia kamieni w chleb; spektakularny styl i cudotwórczy, wraz z pomysłem, by rzucił się z najwyższego punktu świątyni jerozolimskiej, aby ocalili Go aniołowie; i w końcu najkrótszą drogę do władzy i panowania w zamian za akt uwielbienia szatana. Są to trzy grupy pokus: my także dobrze je znamy!

Jezus odrzuca zdecydowanie wszystkie te pokusy i potwierdza niezachwianą wolę podążania drogą ustaloną przez Ojca, bez jakiegokolwiek kompromisu z grzechem i z logiką świata. Zwróćcie uwagę, jak odpowiada Jezus. Nie prowadzi On dialogu z szatanem, jak uczyniła Ewa w ziemskim raju. Jezus dobrze wie, że z szatanem nie można podejmować dialogu, bo jest on bardzo przebiegły. Dlatego Jezus, zamiast prowadzić dialog, jak to zrobiła Ewa, postanawia szukać oparcia w Słowie Bożym i odpowiada mocą tego Słowa. Pamiętajmy o tym: w chwili pokusy, naszych pokus, nie podejmujmy żadnych rozmów z szatanem, ale niech zawsze chroni nas Słowo Boże! I to nas ocali. W swoich odpowiedziach szatanowi Pan, posługując się Słowem Bożym, przypomina nam przede wszystkim, że «nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych» (Mt 4, 4; por. Pwt 8, 3); a to dodaje nam siły, wspiera nas w walce z mentalnością światową, która zniża człowieka do poziomu potrzeb podstawowych, powodując, że traci on pragnienie tego, co jest prawdziwe, dobre i piękne, głód Boga i Jego miłości. Przypomina ponadto, że jest także napisane: «Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego» (w. 7), ponieważ droga wiary prowadzi także przez ciemności, wątpliwości, a karmi się cierpliwością, wytrwałym oczekiwaniem. Jezus przypomina wreszcie, że «jest (...) napisane: 'Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz'» (w. 10); to znaczy, że musimy uwolnić się od bożków, od rzeczy próżnych i budować nasze życie na tym, co istotne.

Te słowa Jezusa znajdują następnie konkretne potwierdzenie w Jego czynach. Jego absolutna wierność wobec zamysłu miłości Ojca doprowadzi Go po mniej więcej trzech latach do ostatecznego rozliczenia się z «władcą tego świata» (por. J 16, 11), w godzinie męki i krzyża, a tam Jezus odniesie swoje ostateczne zwycięstwo, zwycięstwo miłości!

Drodzy bracia! Wielki Post jest dla nas wszystkich sprzyjającą okazją, żeby odbyć drogę nawrócenia, odnosząc się szczerze do tej karty Ewangelii. Odnówmy nasze przyrzeczenia chrzcielne: wyrzeknijmy się szatana i jego wszelkich spraw oraz uwodzenia — bo on jest kusicielem — aby podążać drogami Boga, «abyśmy w radości Ducha Świętego dotarli do świąt paschalnych» (por. kolekta I Niedzieli Wielkiego Postu, Rok A).

Po modlitwie maryjnej Papież powiedział m.in.:

Podczas tego Wielkiego Postu pamiętajmy o ogłoszonej przez Caritas Internationalis kampanii walki z głodem na świecie. Życzę wszystkim, aby niedawno rozpoczęta droga wielkopostna przyniosła wiele owoców; i proszę was, abyście pamiętali w modlitwie o mnie i o współpracownikach z Kurii Rzymskiej, którzy dzisiaj wieczór rozpoczniemy tygodniowe rekolekcje. Dziękuję.

Dobrej niedzieli i dobrego obiadu. Do widzenia!

opr. mg/mg