Przemówienie do dziennikarzy

Jesteśmy bardzo szczęśliwi mogąc już w pierwszym tygodniu naszego pontyfikatu spotkać się z tak reprezentatywnym i licznym gronem "świata" przekazu społecznego, którzy zebrali się w Rzymie z okazji dwóch wydarzeń mających dla Kościoła katolickiego i dla całego świata znaczenie szczególne: śmierci naszego nieodżałowanej pamięci poprzednika Pawła VI i niedawnego Konklawe, podczas którego nałożono na nasze słabe i pełne pokory ramiona niezmierny ciężar urzędu najwyższego pasterza.

To tak miłe spotkanie pozwala nam wyrazić podziękowania za poświęcenie i trudy, jakie ponieśliście w sierpniu służąc światowej opinii publicznej - a wszak i wasza służba należy do niezwykle ważnych - dając waszym czytelnikom, słuchaczom i telewidzom z szybkością zgodną z wymogami waszego trudu i odpowiedzialnego zawodu, możliwość uczestniczenia w tych historycznych wydarzeniach, w ich wymiarze religijnym, podając ich głęboki związek z wartościami ludzkimi i oczekiwaniami współczesnego społeczeństwa.

Pragniemy wyrazić wam naszą wdzięczność przede wszystkim za zaangażowanie, z jakim w tych dniach staraliście się zapoznać opinię publiczną z postacią, nauczaniem, dziełem i przykładem Pawła VI i za wrażliwą uwagę, z jaką staraliście się wyrazić w depeszach i komentarzach oraz za pośrednictwem przekazywanych z Rzymu obrazów oczekiwanie tego miasta, Kościoła katolickiego i całego świata na nowego Pasterza, który zapewni ciągłość misji Piotrowej.

Święte dziedzictwo przekazane nam przez Sobór Watykański II i naszych poprzedników: Jana XXIII i drogiego, niezapomnianego Pawła VI, nakazują złożenie obietnicy szczególnego zainteresowania, szerszej, uczciwej i skutecznej współpracy ze środkami masowego przekazu, które wy tu godnie reprezentujecie. Jest to obietnica, którą składamy wam chętnie świadomi wciąż rosnącego znaczenia funkcji środków masowego przekazu w życiu współczesnego człowieka. Nie zamykamy oczu na związane z tymi środkami niebezpieczeństwo masowości i ujednolicania i wynikające stąd zagrożenia dla wewnętrznego życia jednostki, jej zdolności do osobistej refleksji i obiektywnego sądu. Wiemy jednak również ile nowych i korzystnych możliwości otwierają one przed dzisiejszym człowiekiem pozwalając mu lepiej i bliżej poznać swych bliźnich, dostrzec i pragnienie sprawiedliwości, pokoju, braterstwa, nawiązać z nimi ściślejszą więź współpracy, porozumienia i solidarności dla stworzenia bardziej sprawiedliwego i ludzkiego świata. Znany słowem ideał, ku któremu każdy z was, pomimo trudności i rozczarowań kieruje swe wysiłki - osiągnięcie poprzez "przekaz" prawdziwej i bardziej zadawalającej "wspólnoty". Jest to celem, o którym, jak dobrze rozumiecie, marzy również serce zastępcy Tego, który nauczył was zwracać się do Boga jako jedynego i kochającego Ojca każdej istoty ludzkiej.

Zanim udzielimy każdemu z was i waszym rodzinom naszego szczególnego błogosławieństwa, którym pragnęlibyśmy również objąć wszystkich współpracowników reprezentowanych przez was organów informacji - agencje, dzienniki, radio i telewizję - chcielibyśmy dać wyraz szacunkowi, jaki żywimy dla waszego zawodu i troski z jaką będziemy się starali ułatwić wasze szlachetne zadania w duchu wskazań soborowego dekretu Inter mirifica i instrukcji duszpasterskiej Communio et progressio.

Z okazji ważniejszych wydarzeń lub publikacji istotnych dokumentów Stolicy Apostolskiej będziecie musieli mówić o Kościele, ukazywać go, czasami komentować nasze skromne ministerium. Jesteśmy pewni, że będziecie czynili to z umiłowaniem prawdy i szacunku dla godności ludzkiej bowiem takiej są cele każdego przekazu społecznego. Prosimy, byście wy również zechcieli wnieść wkład w zachowanie we współczesnym społeczeństwie tego głębokiego szacunku dla spraw Bożych i tajemniczego stosunku zachodzącego między Bogiem a każdym z nas, stanowiącego święty wymiar ludzkiej rzeczywistości. Zechciejcie zrozumieć głębokie racje, dla których papież, Kościół i jego pasterze muszą czasem domagać się, pełniąc swą służbę apostolską, ducha poświęcenia, szczodrości, wyrzeczeń, aby budować świat sprawiedliwości, miłości i pokoju.

Ożywieni pewnością, że również w przyszłości zachowamy więź duchową zapoczątkowaną tym spotkaniem, z całego serca udzielamy wam naszego błogosławieństwa apostolskiego.

Źródło: Dalla comunicazione alla comuniane. Przemówienie z 1 IX 1978 r., "L`Osservatore Romano" nr 201 z 2 IX 1978 r.; Jan Paweł I - Nauczanie Społeczne 26 VIII - 28 IX 1978 - Ośrodek dokumentacji i studiów społecznych 1980, str. 31 - 32.

opr. kkk/kkk