Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański" 03.09.2000
Na zakończenie liturgii Ojciec Święty odmówił z wiernymi modlitwę «Anioł Pański». Poprzedził ją krótkim przemówieniem, w którym pozdrowił w różnych językach pielgrzymów przybyłych na beatyfikację. Po włosku powiedział:
Nowi błogosławieni odznaczali się głęboką pobożnością maryjną. Piusowi IX — papieżowi, który ustanowił dogmat o Niepokalanym Poczęciu — chrześcijański lud będzie zawsze wdzięczny za ogłoszenie tej wspaniałej prawdy wiary, rozjaśniającej światłem i nadzieją przeznaczenie świata i każdego człowieka.
Jan XXIII pozostawił w swoim Dzienniku duszy świadectwo synowskiej miłości do Najświętszej Panny, którą wyrażał zawołaniem «Matko moja, ufności moja».
Bp Tomasz Reggio wskazywał Maryję kobietom każdego wieku i stanu jako wzór, jako «kobietę najdoskonalszą, jako przeczyste zwierciadło, w którym należy się przeglądać, aby uczyć się od Niej gestów miłości do Jej Syna».
O. Chaminade mawiał do swoich braci: «Jesteśmy misjonarzami Maryi, która powiedziała nam: 'Czyńcie wszystko, cokolwiek [Chrystus] wam powie'».
I wreszcie opat Marmion napisał w swym słynnym dziele Chrystus życiem duszy: «Skoro Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, przybrał ludzką naturę, to jakże moglibyśmy naprawdę Go miłować i doskonale się do Niego upodobniać, gdybyśmy nie otaczali szczególną pobożnością Tej, od której otrzymał On tę ludzką naturę?»
Maryja, Królowa Świętych, niech nam pomaga urzeczywistniać wiernie w naszym życiu wolę Bożą, jak czynili nowi błogosławieni.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (11-12/2000) and Polish Bishops Conference