Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański" 17.09.2000
Zanim udzielę końcowego błogosławieństwa, pragnę raz jeszcze pozdrowić każdego z was, drodzy bracia i siostry w podeszłym wieku, i wraz z wami dziękować Bogu, który pozwolił nam doczekać roku 2000 i świętować Wielki Jubileusz. Wiara, którą przy tej radosnej okazji odnowiliście i wyznaliście, niech napełni pokojem i otuchą was i waszych bliskich.
Słowa szczególnego uznania pragnę też skierować do wszystkich, którzy ofiarnie towarzyszą wam i opiekują się wami podczas waszego Jubileuszu. Trzeba też podkreślić wkład tysięcy chórzystów, którzy swoim śpiewem upiększyli i uświetnili tę liturgię. Moi drodzy, wasz harmonijny śpiew, wznoszący się z tego placu ku niebu, nadał szczególną głębię naszej modlitwie, która z pewnością znalazła odzew w Sercu Bożym. Doprawdy, «kto śpiewa, modli się dwa razy». Dziękuję wam w imieniu wszystkich. Dzisiaj starsi dziękują młodym!
Następnie Ojciec Święty pozdrowił zgromadzonych w różnych językach. Po polsku powiedział:
Serdecznie pozdrawiam osoby w podeszłym wieku, które przybyły do Rzymu z Polski i z innych krajów świata, aby uczestniczyć w tej jubileuszowej uroczystości. Sercem obejmuję również tych, którzy jednoczą się z nami za pośrednictwem radia i telewizji. Wszystkim moim rodakom, którym dane było przeżyć czasów wiele, życzę, aby — umocnieni łaską Bożą i troskliwą miłością najbliższych — wzbogacali nowe tysiąclecie owocami swego życiowego doświadczenia. Niech wam Bóg błogosławi!
Na koniec Papież dodał po włosku:
Przykład i wstawiennictwo Najświętszej Panny niech pomogą dostrzec każdemu człowiekowi starszemu, że także «trzeci wiek» jest wezwaniem do ofiarnej współpracy w realizacji Bożego zamysłu miłości.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (11-12/2000) and Polish Bishops Conference