Tylko Chrystus ukazuje drogę do pełnego szczęścia

Przedstawiciele młodzieży katolickiej z Federacji Rosyjskiej zgromadzili się w Irkucku w dniach 11-15 sierpnia, na zaproszenie swoich biskupów, aby omówić program przygotowań do XX Światowego Dnia Młodzieży, który odbędzie się w Kolonii w 2005 r. Do uczestników spotkania Ojciec Święty skierował przesłanie, zachęcając ich do głębszego poznawania Chrystusa — jedynej drogi prowadzącej do pełnego szczęścia człowieka.

Drodzy Młodzi!

1. Z wielką radością pozdrawiam was, którzy nie szczędząc trudu przybyliście z całej Federacji Rosyjskiej do Irkucka, by uczestniczyć w zorganizowanym przez waszych biskupów spotkaniu i przygotować się w ten sposób do XX Światowego Dnia Młodzieży, który odbędzie się w Kolonii, w Niemczech, w sierpniu przyszłego roku. Pozdrawiam serdecznie każdego z was. Spotkanie to jest ważnym wydarzeniem w życiu Kościoła w Federacji Rosyjskiej, tego Kościoła, który w przeszłości zaznał tylu cierpień, prześladowań i męczeństwa, nierzadko aż do przelania krwi, ale wytrwał przy Chrystusie, jedynym Panu, wiernie wyznając odwieczne prawdy wiary. To wyznanie wiary połączyło katolików, prawosławnych i protestantów. Ich świadectwo stało się dla nas wszystkich wspólnym dziedzictwem. «Będzie to miało niewątpliwie charakter i wymowę ekumeniczną. Chyba najbardziej przekonujący jest ten ekumenizm świętych, męczenników. Communio sanctorum mówi głośniej aniżeli podziały» (List apostolski Tertio millennio adveniente, 37). Kościół zatem słusznie pokłada wielką nadzieję w was, drodzy młodzi, i z ufnością oczekuje, że wasz entuzjazm i siła waszej młodości ożywią jego misję.

Dlatego też wsłuchuje się w podstawowe pytania kryjące się w waszych sercach, pytania o sens, jaki można nadać życiu. Fiodor Dostojewski napisał: «Człowiek jest tajemnicą. Tajemnicą, którą należy rozwikłać, i jeśli spędzisz całe życie starając się ją rozwikłać, nie mów, żeś stracił czas; ja sam wnikam w tę tajemnicę, ponieważ chcę być człowiekiem» (List do brata Michała, 16 sierpnia 1839 r.). Droga młodzieży, prawdziwy sens życia znajdujemy w przylgnięciu do Jezusa — «Drogi, Prawdy i Życia» (por. J 14, 6). Tylko Jego słowa dają życie, powołują do życia, ukazują drogę, pocieszają rozczarowane serca, wlewając w nie nową nadzieję. «W istocie misterium człowieka — uczy Sobór Watykański II — wyjaśnia się prawdziwie jedynie w misterium Słowa Wcielonego» (Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes, 22).

2. «Chcemy ujrzeć Jezusa» (J 12, 21) — tak brzmiał temat niedawno obchodzonego Światowego Dnia Młodzieży, który stanowił ostatni etap przed wielkim spotkaniem w Kolonii. W tej prośbie, przedstawionej apostołowi Filipowi przez niektórych Greków, powraca także, niczym echo, niewyrażone i bardzo często nieuświadomione wołanie wielu waszych rówieśników, którzy «proszą dzisiejszych chrześcijan, aby nie tylko 'mówili' o Chrystusie, ale w pewnym sensie pozwolili im Go 'zobaczyć'. A czyż zadanie Kościoła nie polega właśnie na tym, że ma on odzwierciedlać światłość Chrystusa we wszystkich epokach dziejów i sprawiać, aby blask Jego oblicza zajaśniał także pokoleniom nowego tysiąclecia?» (List apostolski Novo millennio ineunte, 16). Należy więc pilnie ukazywać oblicze Chrystusa, żyjącego w swoim Kościele, wskazując Go jako jedyną drogę prowadzącą do prawdy o człowieku i do jego pełnego szczęścia.

Trzeba strzec nieocenionego skarbu chrześcijańskiej tradycji, wzbogaconego krwią męczenników, oraz konsekwentnie i odważnie proponować go na nowo. Drodzy młodzi, dziś musicie opierać się subtelnej a zarazem śmiertelnej pokusie, by wyłączyć Boga z życia albo sprowadzić wiarę do okazjonalnych i formalnych gestów. Kościół potrzebuje świadków gotowych pójść za Chrystusem aż po krzyż. Takiej radykalnej wierności Ewangelii oczekują bardziej niż kiedykolwiek wasi rówieśnicy, często zwodzeni mirażami łatwego i wygodnego życia, pokusami narkotyków i hedonizmu, nierzadko popadający w niewolę przemocy, nonsensu i rozpaczy. Nie pozwólcie, aby wolność odzyskana przez wasz drogi naród za cenę wielkich ofiar i cierpień została zmarnowana przez uleganie fałszywym ideałom. Chrystus jest naszą prawdziwą wolnością — On wyzwolił nas ostatecznie z niewoli grzechu. Jedynie w Nim nasze serce znajduje sens i pokój.

3. Ojciec niebieski posłał do nas swego Syna, ponieważ pragnie zbawienia każdego człowieka, a wy w świecie i światu możecie ukazywać oblicze Jego miłosiernej miłości. Oto wasze zadanie na co dzień! Oto stały cel, do którego będziecie mogli dążyć także dzięki programom i inicjatywom, proponowanym przez waszych pasterzy, aby odpowiedzieć na wyzwania społeczne, kulturowe i duchowe naszych czasów. Przyłączcie się do młodzieży chrześcijańskiej całego świata w duchowym pielgrzymowaniu do Kolonii, by wspólnie przeżyć XX Światowy Dzień Młodzieży. Już dziś zapraszam serdecznie, niech was nie zabraknie na tym wielkim spotkaniu kościelnym.

Powierzam was Maryi Pannie, Matce Chrystusa i Kościoła. Papież, wasi biskupi i cała wspólnota chrześcijańska liczą na was!

Z tymi uczuciami udzielam wam z radością mojego błogosławieństwa, którym obejmuję waszych pasterzy oraz wasze rodziny.

Watykan, 26 lipca 2004 r.

opr. mg/mg