Chrześcijaństwo bogactwem Europy

W sobotę 6 marca Ojciec Święty przyjął na audiencji prezydenta Niemiec Johannesa Raua. Do gości, wśród których była małżonka prezydenta oraz inne osoby towarzyszące, Papież wygłosił przemówienie, w którym stwierdził, że szczególnym obowiązkiem ludzi wierzących zaangażowanych w życie polityczne jest zabieganie o to, «aby cenne chrześcijańskie dziedzictwo mogło w dalszym ciągu wzbogacać społeczność Niemiec i całej Europy».

Szanowny Panie Prezydencie!

1. Z radością witam w Watykanie pana, pańską małżonkę i osoby towarzyszące. Pańska wizyta jest świadectwem serdecznych stosunków łączących Republikę Federalną Niemiec i Stolicę Apostolską. Pragnę wyrazić panu moją szczerą wdzięczność za przybycie.

2. Europa i świat widzą dziś bogactwo niemieckich landów. Strukturę związkową Republiki Federalnej, w której różnorodne tradycje kulturowe regionów łączą się w harmonijną, a jednocześnie dynamiczną całość, można traktować — w jej niektórych podstawowych rysach — jako model dla zjednoczonych narodów Europy. Do wspólnego duchowego i kulturowego dziedzictwa kontynentu należy bez wątpienia chrześcijaństwo. Niemieckie landy obfitują we wspaniałe świadectwa wiary chrześcijańskiej, która również dzisiaj nadaje kierunek działaniu i sens życiu wielu ludzi i tym samym kształtuje ich współżycie. Szczególnym obowiązkiem chrześcijan zaangażowanych w politykę jest zabieganie o to, aby cenne chrześcijańskie dziedzictwo mogło w dalszym ciągu wzbogacać społeczność Niemiec i całej Europy.

3. Niemcy cieszą się dziś uznaniem we wszystkich częściach świata. Zawdzięczają to w dużej mierze gotowości swych mieszkańców do dzielenia się dobrobytem ze społecznościami krajów uboższych pod względem materialnym. Od momentu swego powstania Republika Federalna przeznaczyła znaczne środki na wspomaganie krajów rozwijających się. Nie należy zapominać o wielkodusznym wsparciu, jakiego państwo niemieckie udziela — również za pośrednictwem kościelnych dzieł pomocy — niezliczonym wartościowym projektom, a także osobom, które one obejmują, w mniej zamożnych krajach. Wielu ludzi miało okazję doświadczyć z wdzięcznością, że Niemcy nie zajmują się tylko sobą i własnymi problemami, że cenią sprawiedliwość, solidarność i wykształcenie, i to nie tylko we własnym domu, lecz na całym świecie.

4. Szanowny panie prezydencie! Korzystając z okazji, jaką jest pańska wizyta, chciałbym wyrazić życzenie i nadzieję kontynuowania i pogłębiania wypróbowanej współpracy między państwem i Kościołem w Niemczech oraz dobrych relacji między Republiką Federalną, niemieckimi landami a Stolicą Apostolską. Z serca wypraszam dla pana, dla pańskich współpracowników, wszystkich mieszkańców Republiki Federalnej Niemiec, a także dla pana rodziny obfite Boże błogosławieństwo.

opr. mg/mg