Civis romanus sum - jestem Rzymianinem

Burmistrz Wiecznego Miasta Walter Veltroni, wiceburmistrz Enrico Gasbarra oraz przedstawiciele władz miejskich udali się w czwartek 31 października 2002 r. do Watykanu, gdzie o godz. 11.30 w papieskiej bibliotece prywatnej, w obecności wikariusza generalnego Rzymu kard. Camillo Ruiniego oraz abpa Leonardo Sandriego, substytuta ds. ogólnych Sekretariatu Stanu, odbyła się uroczystość nadania Janowi Pawłowi II honorowego obywatelstwa Rzymu. Burmistrz wręczył Ojcu Świętemu dyplom oraz dokument potwierdzający nadanie obywatelstwa («Civis romanus»), które zostało jednogłośnie uchwalone przez Radę Miasta 17 października. Poprzez ten gest władze miasta symbolicznie wyraziły podziękowanie całej społeczności Rzymu za miłość i troskę, jaką w ciągu 24 lat pontyfikatu Papież okazywał jego mieszkańcom, odwiedzając prawie wszystkie parafie miasta (301 spośród 335 istniejących w Wiecznym Mieście), szpitale, więzienia, ośrodki wychowawcze itd. «Dziś — powiedział w przemówieniu burmistrz Walter Veltroni — Rzym jest szczególnie szczęśliwy, ponieważ przyjmując honorowe obywatelstwo Wiecznego Miasta, Ojciec Święty pozwolił miastu i rzymianom wyrazić w najdoskonalszy i najbardziej szczery sposób wdzięczność i głębokie przywiązanie do swojego Biskupa».

Panie Burmistrzu, szanowni Przedstawiciele władz miejskich Rzymu!

1. Witam was z radością na specjalnej audiencji z okazji nadania mi przez was w imieniu ukochanego ludu rzymskiego honorowego obywatelstwa Rzymu. Pozdrawiam przede wszystkim pana burmistrza i dziękuję za życzliwość, której dał pan wyraz w skierowanym do mnie przemówieniu. Pozdrawiam również zarząd i przedstawicieli instytucji miasta, które poznałem i pokochałem już w listopadzie 1946 r., gdy przybyłem tu jako student. Przywiązanie, które właśnie wtedy się narodziło, pogłębiło się przez ostatnie 24 lata, gdy co dnia odczuwałem bliskość i życzliwość jego mieszkańców.

2. Rzym, spadkobierca tysięcy lat kultury, w której zasiane zostało płodne ziarno orędzia Ewangelii, nie jest jedynie stróżem skarbów przeszłości. Jest on świadomy swych istotnych zobowiązań również względem przyszłości, w służbie ludzkości zarówno współczesnej, jak i tej, która dopiero nastanie.

Problemów, oczywiście, nie brakuje. Wszyscy muszą uczestniczyć w przekazywaniu potomności bogatego dziedzictwa obywatelskiego, moralnego i duchowego Rzymu, aby przyszłe pokolenia mogły czerpać z niego wsparcie i z ufnością otwierać się na życie. Również na tym polu Kościół nadal będzie spełniał swe zadanie, tak jak to czynił dotychczas, w zakresie własnych kompetencji i z poszanowaniem dla innych, dążąc na drodze szczerego dialogu do pożądanego porozumienia z władzami miejskimi w konkretnych kwestiach.

3. Panie burmistrzu, dzisiejsza wizyta budzi we mnie te same uczucia, jakich doznałem 15 stycznia 1998 r., kiedy dane mi było odwiedzić Kapitol i w Auli Rady Miejskiej wygłosić przemówienie do przedstawicieli mieszkańców miasta zgromadzonych na nadzwyczajnym posiedzeniu, a następnie z ratusza pozdrowić lud rzymski.

To wielki zaszczyt dla Biskupa Rzymu, że w sposób szczególnie znaczący może dziś powtórzyć słowa apostoła Pawła: Civis romanus sum (por. Dz 22, 27). Raz jeszcze dziękuję serdecznie za ten dzisiejszy gest i proszę Maryję, Salus populi romani, oraz świętych Piotra i Pawła, by wstawiali się za wszystkimi, którzy mieszkają w tym naszym wspaniałym Mieście. Dając wyraz tym uczuciom, udzielam wam mego błogosławieństwa, którym ogarniam wszystkich moich współobywateli.

opr. mg/mg