Wystąpienie przedstawicielki delegacji Stolicy Apostolskiej na 48 Sesji Komisji ONZ ds. Kobiet, 4.03.2004
W dniach 1-12 marca odbywała się w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku 48. Sesja Komisji ds. Kobiet. W obradach uczestniczyła delegacja Stolicy Apostolskiej. Prof. Marilyn Ann Martone, członek delegacji, zabrała głos 4 marca. W swym wystąpieniu zwróciła uwagę na to, że kobiety powinny być aktywne «we wszystkich sferach życia społecznego» i dlatego należy im stworzyć odpowiednie warunki, by mogły przygotować się do tych zadań.
(...) Zapewniam o szczerej woli współpracy i zaangażowaniu mojej delegacji w prace komisji.
Kobiety, ze względu na swą rolę w utrzymywaniu pokoju i bezpieczeństwa na świecie, wielokrotnie dowiodły, jak znaczący jest w tej dziedzinie ich wkład, zrodzony z nieustającego pragnienia solidarności międzyludzkiej i wspólnego dobra całej ludzkiej rodziny. Kobiety potrafią w szczególny sposób ukazywać innym konieczność wychodzenia poza interes jednostkowy oraz podejmowania pracy na rzecz poprawy warunków życia wszystkich ludzi, tak aby wszyscy potrzebujący jak najszybciej zostali objęci podstawową opieką medyczną, uzyskali dostęp do oświaty i mogli cieszyć się bezpieczeństwem ekonomicznym i społecznym.
W wielu regionach świata kobiety są obecne i aktywne w każdej dziedzinie życia — społecznej, ekonomicznej, kulturalnej, religijnej i politycznej — oraz wnoszą nieoceniony wkład w dzieło budowania struktur ekonomicznych i politycznych coraz bardziej godnych człowieka. Dzięki swej intuicji wzbogacają wiedzę o świecie i przyczyniają się do tego, że stosunki międzyludzkie stają się bardziej uczciwe i autentyczne.
Kobiety czynią to wszystko z wielkim poświęceniem. Konieczna jest autentyczna równość w każdej dziedzinie: ta sama płaca za tę samą pracę, ochrona pracujących matek, przejrzyste zasady awansu w pracy zawodowej, zrównanie małżonków w prawach rodzicielskich, a także równe prawa i obowiązki przysługujące wszystkim obywatelom w społeczeństwie demokratycznym. Jest to konieczne, wymaga tego sprawiedliwość. Moja delegacja uważa za konieczne uznanie tych kluczowych elementów społeczeństwa sprawiedliwego, określonych w Pekińskiej Platformie Działania (IV Światowa Konferencja ONZ poświęcona Kobiecie). Większa obecność kobiet we wszystkich tych dziedzinach życia będzie bardzo cenna i przyczyni się do ujawnienia sprzeczności społeczeństwa zorganizowanego wyłącznie według kryterium wydajności i produktywności, bądź brutalnej siły.
Jeśli chodzi o kwestię zapobiegania konfliktom, regulowania ich i rozwiązywania, moja delegacja pragnie zwrócić uwagę na kilka aspektów tego problemu.
Przede wszystkim wciąż jeszcze zbyt wiele kobiet pada ofiarą przemocy i wojny. Organizacja Narodów Zjednoczonych przy różnych okazjach zwracała uwagę na problem przemocy, m.in. w rodzinie, a także na konieczność ulżenia cierpieniom kobiet podczas konfliktów wewnątrzkrajowych i międzynarodowych. Obejmuje to również kwestię uchodźstwa i przesiedleń. Kobiety muszą nie tylko znosić własne cierpienie, ale także spada na nie w tych ciężkich sytuacjach odpowiedzialność za dzieci i zaawansowanych wiekiem członków rodziny. Smutkiem napawa fakt, że podczas konfliktów zbrojnych głównie kobiety padają ofiarą walczących, którzy traktują je w sposób uwłaczający ludzkiej godności. Nadszedł czas, by zdecydowanie potępić wszelkie akty przemocy seksualnej w stosunku do kobiet i surowo ich zakazać. W tej dziedzinie duże znaczenie może mieć zaangażowanie kobiet w dzieło niesienia pomocy materialnej, medycznej i psychologicznej ofiarom takiej przemocy.
Istnieje jeszcze inne zjawisko o strasznych konsekwencjach w życiu milionów istot ludzkich. Nie wolno nam, w imię należnego im szacunku, nie potępić powszechnie panującej kultury hedonistycznej i komercyjnej, zachęcającej do systematycznego wykorzystywania dziewcząt i kobiet. Handel kobietami i dziećmi musi się skończyć. Uczestnictwo kobiet w procesach decyzyjnych zmierzających do położenia kresu temu haniebnemu procederowi może mieć istotne znaczenie, bowiem to właśnie kobiety są pierwszymi ofiarami takich przestępstw.
Moja delegacja jest przekonana, że wysiłki na rzecz szybkiego urzeczywistnienia pełnego poszanowania kobiet oraz ich tożsamości nie mogą ograniczać się jedynie do koniecznego skądinąd potępienia dyskryminacji i przejawów niesprawiedliwości. Poszanowanie, o jakim mowa, musi być najpierw i nade wszystko efektem skutecznej i inteligentnej kampanii na rzecz większego uczestnictwa kobiet we wszystkich sferach życia społecznego. Kobiety powinny być nauczycielkami i budowniczymi pokoju. Należy dać im tę szansę poprzez odpowiednie przygotowanie.
Pani przewodnicząca, dziękuję za uwagę.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (6/2004) and Polish Bishops Conference