Przemówienie po konklawe

Ojcze Święty!

Według Kodeksu Prawa Kanonicznego Kolegium Kardynalskie ma dwa cele: pierwszym jest wybór Biskupa Rzymu, drugi zaś polega na świadczeniu pomocy Papieżowi w trosce o Kościół powszechny (por. kan. 349).

W ubiegły wtorek, 19 kwietnia Roku Pańskiego 2005, my, kardynałowie Świętego Kościoła Rzymskiego, spełniliśmy szybko nasz pierwszy obowiązek, a teraz jesteśmy tutaj, aby powiedzieć Waszej Świątobliwości, że zobowiązujemy się również do wypełnienia naszego drugiego zadania, polegającego na współpracy z Tobą w posłudze pasterskiej.

Wielu z nas miało już sposobność wyrazić Waszej Świątobliwości te uczucia indywidualnie zaraz po wyborze. Pragnęliśmy jednakże wspólnie jako Kolegium Kardynalskie zapewnić Waszą Świątobliwość o serdecznej bliskości.

Wyrażamy głębokie oddanie całego Kolegium, również tych jego członków, którzy musieli już opuścić Rzym, by wrócić do swoich stolic, jak i współbraci, którzy ze względów zdrowotnych nie mogli uczestniczyć w tym spotkaniu.

2 kwietnia opłakiwaliśmy stratę niezapomnianego Papieża Jana Pawła II, a obecnie radujemy się darem nowego Pasterza, którego zechciała nam dać Opatrzność Boża.

W tych dniach doświadczyliśmy również opieki, jaką na przestrzeni dziejów Pan otacza zawsze swój święty Kościół. Jest on drzewem, które każdego dnia otrzymuje nowe życie i rozrasta się wspaniale. Od kiedy Chrystus zasadził małe ziarnko gorczycy, wyrosło z niego drzewo sięgające rozłożystymi gałęziami najdalszych zakątków świata.

Wielkiemu teologowi Romano Guardiniemu drogi był bardzo ten obraz rosnącego drzewa. Stosując go, mówił często o drzewach bukowych, die Buchen, wyjaśniając: «Mają one w sobie coś benedyktyńskiego: są zarazem pełne życia i spokoju. (...) Wszystko ma pełną formę, od pnia aż do najcieńszej gałązki» (por. «Rivista del Clero italiano», marzec 2005, s. 198). Niech taki będzie także Kościół dzisiejszy!

Ojcze Święty, my, kardynałowie, jesteśmy szczęśliwi, że siłę drzewu Kościoła daje dziś Papież Benedykt XVI.

Ofiarujemy Waszej Świątobliwości nasze oddanie, pełną współpracę oraz braterską miłość w Chrystusie Jezusie.

W książce Sól ziemi (Salz der Erde) Wasza Świątobliwość stwierdził, że w chrześcijaństwie zawsze jest możliwe pojawienie się nowych i żywotnych form życia chrześcijańskiego, i powiedział do przeprowadzającego wywiad dziennikarza: «Proszę pomyśleć o św. Benedykcie, który u kresu starożytności tworzy nowy styl życia, dzięki któremu chrześcijaństwo zdolne jest następnie dotrzeć do nowych narodów i je przemienić».

Niech Pan pozwoli Waszej Świątobliwości czerpać natchnienie z dzieła św. Benedykta dla dobra Kościoła i świata!

opr. mg/mg