Deklaracja w sprawie duchownych episkopalnych

DEKLARACJA W SPRAWIE DUCHOWNYCH EPISKOPALNYCH
Nel giugno 1980 ^(*)

W czerwcu 1980 r. Stolica Święta, za pośrednictwem Świętej Kongregacji Nauki Wiary, pozytywnie zaopiniowała prośbę przedłożoną przez Biskupów Stanów Zjednoczonych Ameryki, dotyczącą dopuszczenia do pełnej komunii z Kościołem katolickim niektórych duchownych i świeckich należących do Kościoła episkopalnego (anglikańskiego). Odpowiedź Stolicy Świętej na tę inicjatywę uwzględnia możliwość "decyzji duszpasterskiej", za pośrednictwem której pozwala się tym, którzy tego pragną, na wspólną tożsamość, z zachowaniem niektórych elementów ich dziedzictwa.

Wejście tych osób do Kościoła katolickiego powinno być rozumiane jako "pojednanie poszczególnych osób, które pragną pełnej komunii katolickiej", jak przewiduje to Sobór Watykański II w Dekrecie o ekumenizmie (nr 2).

Jeśli chodzi o przyjęcie do duchowieństwa katolickiego wspomnianych żonatych duchownych episkopalnych, Stolica Święta sprecyzowała, że wyjątek od normy celibatu jest udzielany na korzyść tych poszczególnych osób i nie może być rozumiany w taki sposób, który zakładałby zmianę poglądu Kościoła co do wartości celibatu, bo ten pozostaje normą także dla przyszłych kapłanów wywodzących się z tej grupy.

W porozumieniu z Konferencją Episkopatu Stanów Zjednoczonych, Święta Kongregacja Nauki Wiary mianowała Bpa Bernarda F. Lawa, Biskupa Springfield-Cape Girardeau, Delegatem Kościelnym do tej sprawy. Jego zadaniem będzie wypracować propozycje zawierające użyteczne wnioski dla wspomnianej "decyzji duszpasterskiej", w celu przedłożenia ich do zatwierdzenia Stolicy Świętej, zatroszczenia się o ich wypełnienie oraz rozwiązanie wspólnie ze Świętą Kongregacją Nauki Wiary zagadnień dotyczących dopuszczenia duchownych episkopalnych do kapłaństwa katolickiego.

* L'Osservatore Romano, 1 IV 1981.

opr. mg/jw