Przemówienie na otwarcie Europejskiego Sympozjum nt. Powołań

Pragnę serdecznie pozdrowić wszystkich tu obecnych w imieniu Ks. Biskupa Stefana Regmunta — delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Powołań oraz w imieniu Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań. Wyrażam naszą wielką radość z tego, że możemy gościć w Polsce reprezentantów Konferencji Episkopatów oraz przedstawicieli krajowych centrów powołań, którzy reprezentują większość krajów Europy.

W sposób szczególny pozdrawiam Ks. Arcybiskupa Aloisa Kothgassera z Salzburga, który jest delegatem Konferencji Episkopatów Europy ds. Powołań. Pozdrawiam wszystkich Księży Biskupów tutaj obecnych, będących delegatami poszczególnych konferencji episkopatów. Pozdrowienia kieruję do dyrektorów poszczególnych ośrodków krajowych oraz ich współpracowników, przybyłych do Warszawy.

W imieniu nas wszystkich pozdrawiam i dziękuję za przybycie Księdzu Arcybiskupowi Josipowi Bozanićowi z Zagrzebia, który jest wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatów Europy. Pozdrawiam również jego współpracownika — ks. Petera Fleetwooda.

Równie serdecznie pozdrawiam Ojca Silvano Pinato, który przybył do nas z Watykanu.

W naszej konferencji biorą udział Księża Biskupi z 12 krajów Europy oraz reprezentanci 23 krajowych ośrodków powołań z naszego Kontynentu. Pozdrawiamy także reprezentanta ks. David Hulshof.

Wyrażam nadzieję, że wszyscy tutaj obecni będą się dobrze czuć w Polsce i doświadczą gościnności, która od wieków uważana jest za jedną z typowych cech naszego narodu.

2. Polska zawsze wierna

W czasie trwania tego sympozjum będziemy mieli możność poznać trochę bliżej rzeczywistość tego kraju. Jesteśmy w Polsce. Nasz naród jest przywiązany do Kościoła Katolickiego i do Stolicy Świętej od początku swojej historii i na przestrzeni całej swej historii. Właśnie dlatego Kardynał Stefan Wyszyński, nazwany przez swoich rodaków Prymasem Tysiąclecia, mógł powiedzieć, że Polska była semper fidelis. W perspektywie tej wierności Kościołowi powszechnemu przyjęliśmy od Bożej Opatrzności dar pierwszego papieża — Polaka, który przybył do Rzymu z dalekiego kraju.

Jutro przed południem Ks. Biskup Stefan Regmunt z Legnicy, delegat Episkopatu Polski ds. Powołań, przedstawi nam nieco więcej szczegółów na temat historii Polski oraz na temat naszego narodu.

Geograficznie Polska jest dokładnie w centrum Europy. Jeszcze bardziej w centrum Europy jest w sensie duchowym i historycznym. Za dziesięć miesięcy w sposób formalny powrócimy do Wspólnoty Europejskiej, od której nigdy żeśmy się nie odłączyli, pomimo niezwykle trudnego okresu dominacji sowieckiej.

Nasza konferencja odbywa się w Warszawie, która jest stolicą Polski. Centrum historyczne tego miasta zostało całkowicie zniszczone w ostatnich miesiącach II wojny światowej, a następnie w sposób wierny odbudowane.

Znajdujemy się w kraju, który dziękuje Panu żniwa za wiele darów powołaniowych, zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach. Obecnie 25% wszystkich alumnów Europy to Polacy. Jednocześnie zdajemy sobie dobrze sprawę z tego, że aspekt ilościowy nie jest jedynym kryterium oceny sytuacji i że znajdujemy się obecnie w obliczu trudnych wyzwań duszpasterskich. Każde powołanie jest przecież nie tylko darem, ale także zadaniem, jak o tym przypomina nam Ojciec Święty. Również w naszym kraju potrzebujemy nieustannej odnowy duszpasterstwa powołań, skoku jakościowego oraz coraz pełniejszej integracji duszpasterstwa powołań w ramach duszpasterstwa zwyczajnego.

3. Program Sympozjum Warszawa 2003

Dokładnie to samo zadanie stanowi główny temat naszej tegorocznej konferencji: „Integracja odnowionego duszpasterstwa powołań w strukturach duszpasterstwa zwyczajnego”.

Pragnę krótko przedstawić i skomentować program sympozjum. Po uroczystym otwarciu, w którym teraz uczestniczymy, przeżyjemy międzynarodowy wieczór zapoznawczy, który stał się już piękną tradycją. Dzisiaj wieczorem zgromadzimy się wokół kominka i ognia, aby gustować pokarmy z różnych krajów Europy i oczywiście skosztować także polskie specjały. Na razie nie chcę zdradzać szczegółów.

Jutro Ks. Biskup Stefan Regmunt będzie mówił o Kościele i duszpasterstwie powołań w Polsce. Następnie Koordynator Europejskiego Centrum Powołań — dr Rainer Birkenmaier przedstawi główne kierunki rozwoju duszpasterstwa powołań w Europie po I Kongresie Powołaniowym w Rzymie. Po jego wystąpieniu będzie miała miejsce pierwsza tura prac w grupach językowych. O godz. 12.00 będziemy uczestniczyć w Eucharystii, której przewodniczyć będzie Ksiądz Arcybiskup Alois Kothgasser.

Po południu Ks. Biskup Zbigniew Kiernikowski, ordynariusz diecezji Siedlce, pomoże nam pogłębić biblijne aspekty duszpasterstwa powołań. Po sesji plenarnej przybędzie do nas Ks. Krzysztof Pawlina - Rektor WMSD w Warszawie i profesor teologii pastoralnej. Przedstawi nam swoje najnowsze badania empiryczne na temat kandydatów do kapłaństwa w Polsce. Po kolacji odwiedzimy Seminarium Warszawskie i tam odmówimy nieszpory. Następnie odbędziemy spacer po Starym Mieście.

W piątek będziemy mieli radość gościć wśród nas Księdza Profesora Amedeo Cencini, który będzie do nas mówił dwukrotnie. Najpierw przedstawi temat: „Istotne elementy odnowionego duszpasterstwa powołań”. Po przerwie będzie mówił o praktycznych wskazaniach dla duszpasterstwa zwyczajnego w wymiarze kraju, diecezji i parafii. Analizy przedstawione przez Księdza Profesora A. Cenciniego staną się punktem odniesienia dla prac w grupach językowych i dla dyskusji plenarnej.

Również w piątek będziemy mieli radość uczestniczyć w Eucharystii pod przewodnictwem Księdza Kardynała Józefa Glempa, Prymasa Polski. Wieczorem, po nieszporach przeżyjemy czuwanie modlitewne w intencji powołań.

Z kolei sobota będzie dniem szczególnym. Rankiem udamy się autokarem do sanktuarium narodowego Czarnej Madonny w Częstochowie. W czasie swojej pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 r. Jan Paweł II przybył do tego sanktuarium i tu — gdy władzę sprawowała jeszcze partia komunistyczna - wypowiedział słynne już stwierdzenie, które jest syntezą historii tego szczególnego miejsca i jego duchowego znaczenia. Papież powiedział wtedy: „Tu, na Jasnej Górze, byliśmy zawsze wolni”.

W sobotę o godz. 11.00 w Kaplicy Cudownego Obrazu będziemy uczestniczyć w Eucharystii pod przewodnictwem Ks. Kardynała Zenona Grocholewskiego z Watykanu — Prefekta Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego.

Po obiedzie zwiedzimy Sanktuarium w grupach językowych i będziemy mieli czas na osobistą modlitwę. W drogę powrotną wyruszymy po nieszporach i kolacji.

Niedziela będzie ostatnim dniem naszego sympozjum. To dobrze, że prawie wszyscy tutaj obecni będę mogli pozostać aż do końca i uczestniczyć w bardzo ważnej, ostatniej sesji plenarnej oraz w Eucharystii, którą zakończymy nasze tegoroczne spotkanie.

4. Podziękowania

Pragnę serdecznie podziękować wszystkim osobom, które przygotowały to sympozjum roku 2003. Dziękuję najpierw Księdzu Arcybiskupowi Aloisowi Kothgasserowi za jego zaangażowanie i wsparcie merytoryczne we wszystkich fazach przygotowania sympozjum. W imieniu nas wszystkich dziękuję z serca Koordynatorowi Europejskiego Centrum Powołań — Ks. dr Rainerowi Birkenmaierowi. Dziękuję zarówno za jego wielki wkład pracy i profesjonalne kompetencje, jak też za jego przyjaźń i pogodę ducha, która z niego emanuje. Wielkie dzięki dla Ks. Kevina Dorana z Irlandii oraz dla Kurta Schmidla z Austrii za ich wkład w przygotowanie tej konferencji.

Dziękuje delegacji włoskiej, która przygotowała książeczkę z kompletem tekstów do jutrzni i nieszporów. Dziękuję także pozostałym delegacjom za ich specyficzny wkład. Trudno jest mi tutaj wymienić wszystkich po imieniu.

Po imieniu natomiast pragnę pozdrowić naszych tłumaczy, trzech z zagranicy i dwóch z Polski: Marianne Steinbauer, Helmut Schmitz, Emanuele Marini, a także ks. Zenon Hanas oraz ks. Adam Domański. Bez ich pomocy nie byłoby możliwe nasze wzajemne komunikowanie i porozumiewanie.

Dziękuję z serca Ks. Biskupowi Stefanowi Regmuntowi za jego ogromny wysiłek i wkład w przygotowanie tego sympozjum. Dziękuję też moim współpracownikom z Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań, którzy w tych dniach będą do Waszej dyspozycji: Siostra Alodia Witas, ks. Michał Psiuk, ks. Zdzisław Golan.

Z serca dziękuję Ojcom Palotynom, którzy od samego początku z radością i entuzjazmem przyjęli ideę zorganizowania konferencji europejskiej właśnie tutaj — w ich Centrum Animacji Misyjnej. Ten dom jest całkowicie do naszej dyspozycji: kaplica na pierwszym piętrze, aula, refektarz i wszystkie inne pomieszczenia. Możemy korzystać z komputera i xero. Do naszej dyspozycji jest również ogród wokół domu.

5. Wieczernik powołaniowy

Kończąc, życzę, aby udział w tym sympozjum w Warszawie przyniósł wszystkim obecnym obfite owoce oraz by okazał się czasem błogosławionym dla nas osobiście i dla posługi, do jakiej powołał nas Chrystus w swoim Kościele. Europa potrzebuje dzisiaj nowych ewangelizatorów. Potrzebuje młodych świętych, wiernych i przekonujących świadków Chrystusa oraz Jego Królestwa. Na początku trzeciego tysiąclecia Stary Kontynent ryzykuje, że coraz bardziej ulegać będzie cywilizacji śmierci. Także teraz — podobnie jak na przestrzeni swojej historii — Europa nie znajdzie ani zbawienia, ani przyszłości poza Chrystusem.

Duszpasterstwo powołań - mimo całej swojej złożoności - oznacza ostatecznie wytrwałą modlitwę do Pana żniwa oraz naśladowanie postawy apostoła Andrzeja, który — odkrywszy w Jezusie Zbawiciela — przyprowadza do Niego swego brata — Piotra.

W imieniu wszystkich organizatorów wyrażam głęboką radość z obecności tutaj każdego z Was i zapraszam wszystkich, aby każdy włożył swój osobisty wkład modlitwy i zaangażowania. Niech to spotkanie stanie się nowym Wieczernikiem, pełnym modlitwy, refleksji i komunii między uczniami tego Boga, który jest miłością i który właśnie dlatego powołuje i zbawia człowieka.

opr. mg/mg