Odkryj tajemnicę Bożej obecności. Rozważania s. Bożeny Marii Hanusiak

Jesteśmy bombardowani informacjami, żyjemy w ciągłym biegu. Gubimy się nadmiarze bodźców. W naszym życiu zaczyna panować lęk. Dzisiaj szczególnie potrzebujemy zatrzymać się i odnaleźć na nowo pokój.  Potrzebuję osobistego kontaktu z Bogiem na drodze, którą wskazuje On sam. Czerpiąc z doświadczenia pustelników, którzy swoje życie poświęcili kontemplacji Miłości, możemy uczyć się odkrywać przestrzenie w naszym życiu, które dadzą nam szansę na przebywanie sam na sam z Bogiem. To oni podkreślają szczególnie prawdę o obecności Boga w Najświętszym Sakramencie i tę obecność warto sobie uświadamiać. On pragnie naszego dobra, kocha nas bardziej niż kochamy sami siebie i niż może nas kochać jakikolwiek człowiek. Dlatego trzeba stawać przed Nim w prawdzie, w poczuciu swojej słabości, ale i w przekonaniu, że jesteśmy Jego umiłowanymi dziećmi, i przedstawiać Mu wszystko, co nam leży na sercu. Trzeba zapewniać Go o miłości i przez swą obecność i modlitwę wynagradzać to, że wielu odkupionych przez Bożego Syna Go lekceważy. Najlepiej robić to przed tabernakulum, a zwłaszcza kiedy jest wystawiony w monstrancji na ołtarzu.

Rozważania Siostry Bożeny Marii pomagają w takiej modlitwie. Wzywają, by prowadzić ją w łączności z Matką Najświętszą, która w najwspanialszy sposób oddawała cześć swemu i Bożemu Synowi, oraz ze świętymi, którzy dobrze wykorzystali czas dany im przez Boga na tej ziemi. W ten sposób tworzymy modlitewną wspólnotę, która jest podstawą wszelkiego działania. Korzystajmy z Bożego zaproszenia i owoców modlitewnej refleksji Autorki, by wzrastać w Bożej miłości i pociągać do Niego innych.

Wejdź w tajemnicę Boskiego serca

Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku. (Pnp 2, 14)

Obecny w Najświętszym Sakramencie odsłaniam przed tobą tajemnicę mojego Boskiego Serca, wprowadzając cię w jego przedsionki. Pełne miłości rozlewa ją na ciebie, ilekroć przychodzisz do Mnie i z wiarą wpatrujesz się we Mnie. Moja miłość przyzywa cię, zaprasza z całą serdecznością, abyś we Mnie, moje dziecko, mogło zakosztować słodyczy, odpocząć i nabrać sił. To, co zakryte przed oczami wielu, zostaje odsłonięte przed małymi i ubogimi duchem. Należysz do nich, bo osłoniłem cię moją łaską, oddalając od ciebie fałsz nieprzyjaciela oraz pokusy złudnej wielkości. W pokorze potrafisz uklęknąć przede Mną, wyznając wiarę we Mnie. Stawaj przede Mną jako dziecko, które jest pewne, że ogarnia je miłosierna miłość.

Stawaj w całym twoim ubóstwie, oddając Mi swoje serce. Jak bardzo jesteś Mi drogie, moje dziecko! Jak wielkie upodobanie mam w duszy pokornej, która nie szuka niczego poza Mną i szczerze poddaje się woli mego Serca, w Nim odnajdując całą rozkosz. Wnikaj w tajemnice mej duszy wypełnionej żarem miłości do ciebie i każdego człowieka. Ta miłość pokorna, ofiarująca się tobie bez granic, pragnie obdarować cię swoją chwałą, czyniąc na wieki szczęśliwym. Adoruj Miłość, która dla ciebie zstąpiła na ziemię i pozwala ci przebywać w tak bliskiej obecności, przemieniając cię i uświęcając. Z głębin mej duszy wylewam na ciebie zdroje nieprzeliczonych łask, gdy z prostotą zbliżasz się do Mnie i trwasz przy moim Sercu – także wtedy, gdy nic nie odczuwasz. Moje Serce pełne świętości nie zraża się twoją słabością, lecz pragnie cię uświęcać. Cierpliwe i łaskawe wobec ciebie, pełne zrozumienia dla każdej twojej biedy przygarnia cię do siebie. W nim jest twoje schronienie, twój dom. W nim jest bezpieczna przystań dla ciebie. To Serce czułe, tkliwe, które wciąż walczy o ciebie, aby uchronić cię przed podstępami Złego i zapewnić ci bezpieczeństwo, którego jesteś spragnione, moje dziecko. Moja sprawiedliwość czyni cię sprawiedliwym. Moja wierność sprawia, że stajesz się Mi wierne. Moja czystość pociąga twe serce do miłowania czystości i prawdy. Przemieniam cię w moim Boskim Sercu, które z miłością adorujesz, upodabniając cię do Mnie. Uwalniając cię od złości grzechu, czynię cię pokornym i Mi uległym.

Fragment pochodzi z książki s. Bożeny Marii Hanusiak „Ja Jestem. Spotkania z Jezusem Eucharystycznym”, Wydawnictwo Esprit