Francja: sympozjum w 150. rocznicę urodzin założyciela dzieła intronizacji NSPJ w rodzinach

18 listopada br. przypada 150. rocznica urodzin jednego z największych apostołów Najświętszego Serca Pana Jezusa w XX wieku, założyciela Dzieła Intronizacji Bożego Serca oraz Adoracji nocnej w rodzinach – o. Mateo Crawley-Boevey ze Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi (1875-1960). Z tej okazji Zgromadzenie to zaprasza do wzięcia udziału w sympozjum poświęconym Ojcu Mateo, które odbędzie się 15-16 listopada w Paray-le-Monial we Francji.

We wrześniu 2024 r. Kapituła Generalna Braci SSCC upoważniła swego postulatora generalnego do podjęcia formalnych kroków w kierunku rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego o. Mateo Crawley-Boevey. Obecnie trwa faza przygotowawcza do tego wydarzenia.

Z tej okazji Zgromadzenie Najświętszych Serc Jezusa i Maryi zaprasza wszystkich zainteresowanych do wzięcia udziału w sympozjum poświęconym Ojcu Mateo, którego papież Pius XI nazwał „światowym Apostołem Najświętszego Serca Pana Jezusa”. Sympozjum odbędzie się w Paray-le-Monial we Francji, 15-16 listopada. Wykłady będą dostępne w językach: francuskim, angielskim i hiszpańskim. 

O. Mateo Crawley-Boevey, założyciel i gorliwy propagator Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Adoracji nocnej w rodzinie, jest drugim najbardziej znanym w świecie zakonnikiem Zgromadzenia Najświętszych Serc, po świętym Damianie de Veuster, Apostole Trędowatych na hawajskiej wyspie Molokai. Papież Pius XI nazwał go „światowym Apostołem Najświętszego Serca Pana Jezusa”, bo zakres jego apostolskiej działalności obejmował kilkadziesiąt krajów na całym świecie. Jego osobiste charyzmaty i gorliwość apostolska, głęboka wiara i gorąca miłość do Jezusa, Króla Miłości, do którego pragnął przyprowadzić jak najwięcej osób, przynosiły wspaniałe owoce w postaci licznych nawróceń oraz pogłębienia wiary wśród wielu chrześcijan na całym świecie.

Urodził się 18 listopada 1875 r. w Tingo (Arequipa), w Peru. Na chrzcie świętym otrzymał imiona Edward Maksym. Jego ojciec Karol Oktawiusz Crawley-Boevey był z pochodzenia Anglikiem i protestantem, nawróconym później na katolicyzm. Matka Maria, z domu Murga, była Peruwianką i gorliwą katoliczką.  

W 1884 r. rodzina Crawley-Boevey przeprowadziła się do Valparaiso w Chile. Tam, w wieku 15 lat, najprawdopodobniej pociągnięty przykładem o. Damiana z Molokai, Edward wstąpił do Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi i przybrał imiona Józef Stanisław, które później zmienił na Mateo.

11 sierpnia 1892 r. złożył śluby wieczyste, a 17 grudnia 1898 r. przyjął święcenia kapłańskie. Jako neoprezbiter został mianowany dyrektorem Centrum Społecznego w Santiago, a następnie współpracował przy tworzeniu Uniwersytetu Katolickiego w Valparaiso. W 1905 r. został mianowany rektorem Wydziału Prawa w Valparaiso.

16 sierpnia 1906 miało miejsce kluczowe zdarzenie dla dalszego życia O. Mateo. Silne trzęsienie ziemi położyło w gruzach Valparaiso, w tym budynek Wydziału Prawa, którego był rektorem. Śpiesząc z pomocą ofiarom kataklizmu, pracując dniem i nocą, O. Mateo doprowadził swój organizm do całkowitego wycieńczenia fizycznego. W tej sytuacji przełożeni, idąc za sugestią lekarzy, zdecydowali się wysłać go na leczenie do Europy, nie zdając sobie sprawy z faktu, że ta podróż rozpocznie zupełnie nowy etap w życiu i działalności O. Mateo.

24 sierpnia 1907 r. podczas modlitwy w Kaplicy Objawień w Paray-le Monial we Francji młody kapłan odzyskał pełnię zdrowia oraz jasno ujrzał swoją nową misję: zdobywanie dla Najświętszego Serca całego świata poprzez intronizację poszczególnych rodzin i grup społecznych. Otrzymawszy wcześniej błogosławieństwo papieża św. Piusa X i umocniony pielgrzymką do Ziemi Świętej, Ojciec Mateo powraca do Chile, aby tam rozpocząć krucjatę intronizacji Najświętszego Serca. Dzieło bardzo szybko rozprzestrzenia się w Chile, a następnie w innych krajach obu Ameryk.

W latach 1914-1935 O. Mateo propaguje intronizację w krajach europejskich, następnie w latach 1935-1940 w Azji i w końcu w latach 1940-1956 na Hawajach, w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie. W tym okresie O. Mateo był już poważnie chory. W 1956 r. powrócił do Valparaiso. Trzy lata później przeszedł operację amputacji nogi zarażonej gangreną, co było skutkiem jego cukrzycy i białaczki.

O. Mateo zmarł w opinii świętości 4 maja 1960 r. w wieku 84 lat. Jego ciało zostało pochowane w kościele pw. Najświętszych Serc Jezusa i Maryi w Valparaiso, który był mu najdroższy po Kaplicy Objawień w Paray-le-Monial. Powiadomiony o śmierci Założyciela Dzieła Intronizacji Ojciec Święty Jan XXIII przesłał na ręce Przełożonego Generalnego Zgromadzenia, o. Henryka Systermansa swoje kondolencje wyrażając nadzieję, że poniesiona przez Zgromadzenie strata „zostanie zrekompensowana obecnością w niebie nowego i skutecznego opiekuna”.

Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Zgromadzenia: https://www.ssccpicpus.com/en/colloquium-on-fr-mateo

Źródło: KAI

Dziękujemy za przeczytanie artykułu. Jeśli chcesz wesprzeć naszą działalność, możesz to zrobić tutaj.