Dlaczego potrzebujemy «paktu edukacyjnego»?

Świat podlega nieustannej transformacji, «epokowym zmianom», «metamorfozie nie tylko kulturowej, ale także antropologicznej, która rodzi nowe języki i odrzuca, bez rozeznania, paradygmaty przekazane nam przez historię. Edukacja zderza się z tak zwanym rapidación [przyspieszeniem], który wciąga życie w wir wyścigu technologicznego i cyfrowego, nieustannie zmieniając punkty odniesienia». Tak pisze w specjalnym przesłaniu, opublikowanym 12 września 2019 r., Papież Franciszek, ogłaszając nową inicjatywę, jaką jest wypracowanie «Globalnego paktu edukacyjnego». Dotyczy on nowego sposobu wychowania i edukacji dzieci oraz młodzieży, a do udziału w tym przedsięwzięciu — którego koordynacja została powierzona Kongregacji Edukacji Katolickiej — są zaproszeni zarówno przedstawiciele świata polityki, kultury, religii, jak organizacje międzynarodowe, stowarzyszenia humanitarne oraz sama młodzież. Wszyscy oni wezmą udział w światowym spotkaniu 14 maja 2020 r. w Watykanie.

Jest to z jednej strony odpowiedź na prośbę, którą kierowali do Papieża przy okazji różnych spotkań rozmaici reprezentanci kultur i religii, a z drugiej — nawiązanie do encykliki Laudato si', która kieruje do wszystkich zachętę do współpracy na rzecz ochrony naszego globu. Wydarzenie to ma na celu odnowienie zaangażowania na rzecz edukacji bardziej otwartej i integrującej, zdolnej do cierpliwego słuchania, konstruktywnego dialogu i wzajemnego zrozumienia.

Pragnieniem Papieża jest włączenie osób oraz instytucji, odpowiedzialnych i wywierających wpływ na kształt wychowania młodych ludzi, w działalność mającą na celu zintegrowanie wysiłków edukacyjno-formacyjnych w świetle trzech fundamentalnych wyzwań, którymi są odważne postawienie w centrum osoby, odważne, kreatywne i odpowiedzialne wykorzystywanie energii oraz odważne kształtowanie osób gotowych służyć wspólnocie.

«Globalny pakt edukacyjny» powinien zatem zostać wypracowany po solidnym zdiagnozowaniu aktualnej sytuacji w obszarze szeroko pojętej edukacji i na wszystkich jej poziomach (od przedszkola po uniwersytet), a przyjęte konkretne zobowiązania będą respektowane przez wszystkich sygnatariuszy zawartego porozumienia.

Świat stał się globalną wioską, i to nie tylko w wymiarze komunikacji cyfrowej, ale także w mentalności i sposobie działania. W tej sytuacji, pisze Franciszek, wszyscy muszą włączyć się szukanie antidotum, którym mogłoby być stworzenie «wioski» edukacyjnej, aby osiągnąć globalną spójność, znajdując przymierze między nauką i życiem, między pokoleniami, między nauczającymi a uczącymi się, rodzinami a społeczeństwem itp.

W ramach przygotowań centralnego wydarzenia odbędzie się szereg konferencji i seminariów na tematy związane z edukacją. Pierwsza konferencja odbyła się w Rzymie (16-17 września br.) nt. «Demokracja: kryzys edukacyjny w kontekście wielokulturowości i wieloreligijności». W październiku na Uniwersytecie Laterańskim odbędzie się konferencja poświęcona kwestii edukacji, praw ludzkich i pokoju; kolejna zaplanowana jest na listopad w Zjednoczonych Emiratach Arabskich nt. Dokumentu z Abu Zabi.

Należy mieć tylko nadzieję, że pomysł Papieża twórczo zaangażuje różne religie i kultury w wypracowanie wspólnego modelu wychowawczego i znajdzie echo w środowiskach, które kształtują ideowy i światopoglądowy profil edukacji młodych pokoleń.

opr. mg/mg