Aureola nad obciętą głową
Z odrętwienia wyrwał go męski śpiew, dziwnie kontrastujący z ponurym miejscem, w którym się znajdował. Chwiejnym krokiem podszedł do okna i uczepił się krat. U dołu, eskortowani przez strażników, ze świecami w rękach, szli na straszną śmierć kartuzi. Znał ich, spędził w ich klasztorze cztery lata. „Wielbi dusza moja Pana...” – pełna chwały pieśń obijała się echem o posępne mury londyńskiej Tower. Tomasz More zacisnął palce na żelaznych prętach. Wiedział: teraz kolej na niego.
«
‹
1
›
»
Nowości w serwisie
- „Skończyło się filozofowanie ojca Jana, bo jak tu filozofować...”. W Krakowie pożegnano o. Kłoczowskiego OP
- Noc Konfesjonałów w Warszawie. Gdzie i kiedy skorzystać ze spowiedzi?
- Interwencja obywatelska w szpitalu w Oleśnicy. Posłowie i prolajferzy próbowali zatrzymać Gizelę Jagielską
- Franciszkanie ruszają z muzealnymi lekcjami dla młodych. „Obozowe szkice prowokują do pytań o wartości”
- Jasnogórska Maryja w sukni z 200 obrączkami ślubnymi, czyli rutynowa „kosmetyka” obrazu Matki Bożej
- ING Bank Śląski proponuje zdalne wsparcie specjalistów w założeniu firmy i konta firmowego
- Elle Palmer: jestem ofiarą przemysłu „tranzycyjnego”. Nie pozwólcie kolejnym dziewczętom wpaść w te sidła!
- Transseksualista to nie kobieta. Przełomowy wyrok brytyjskiego Sądu Najwyższego
- USA: coraz więcej dorosłych prosi o chrzest w Kościele katolickim. To już wyraźny i trwały trend
- Netflix cenzuruje „Pasję” Gibsona
