Znaleziono 10000 wyników
„Panie do kogóż pójdziemy?”. Apostołowie w Jezusie odnaleźli pełnię życia – wyjaśnia Papież
Im bardziej zbliżamy się do Niego – im bardziej lgniemy do Jego Ewangelii, przyjmujemy Jego łaskę w sakramentach, przebywamy w Jego towarzystwie na modlitwie, naśladujemy Go w pokorze i miłości, tym bardziej doświadczamy piękna bycia z Nim jako Przyjacielem i uświadamiamy sobie, że tylko On ma «słowa życia wiecznego» – wskazał Ojciec Święty w czasie modlitwy Anioł Pański.
„Wychowujmy razem” – wzywają biskupi u progu nowego roku szkolnego
„Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie” – zauważał już dawno Jan Zamoyski i prawda ta nigdy nie straciła na znaczeniu. Próby rozbijania procesu wychowawczego, laicyzowania szkoły przez obecne władze oświatowe, wbrew woli samych rodziców, należy odczytywać jako próbę destrukcji procesu wychowania i stanowczo się im sprzeciwić!
Papież o owocach Ducha: jeśli staramy się je pielęgnować, roznosimy „dobrą woń” Chrystusa w świecie
Woń Pana Jezusa promieniuje z „owoców Ducha". Są nimi: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie" – wskazał Papież podczas środowej katechezy. Roli Ducha Świętego w misji Pana Jezusa i wspólnoty Kościoła oraz wynikającego z tego świadectwa chrześcijan, Franciszek poświęcił rozważanie w trakcie środowej audiencji generalnej.
70. rocznica śmierci Alcide De Gasperiego: pragnął zjednoczonej Europy, a nie biurokratycznego, liberalnego molocha
Aby uspokoić wichry wojny, ocalić struktury społeczne i projekty polityczne, które się dziś rozpadają potrzebni są ludzie, którzy wcielają w życie Ewangelię. W 70. rocznicę śmierci Alcide De Gasperiego mówił o tym bp Baldassarre Reina, który przewodniczył modlitwie za „ojca Europy”. Liturgia sprawowana była w bazylice św. Wawrzyńca za Murami, gdzie znajduje się grób tego włoskiego męża stanu i kandydata na ołtarze.
Napędzany bluźnierstwem walec rozpędza się – to właśnie prawdziwe, ohydne oblicze „kultury tolerancji”
Dyskusja na temat pseudoartystycznych wyobrażeń uderzających bezpośrednio w chrześcijan, takich jak parodia Ostatniej Wieczerzy będzie wracać raz za razem. „Tolerancyjna” kultura nie może znieść tego, że inni myślą i czują inaczej i będzie nieustannie prowokować, szokować, uderzać w czułe punkty. Im bardziej dosadnie, im bardziej boli innych, tym lepiej, według wyznawców „tolerancjonizmu”. Wszyscy muszą ich tolerować – oni zaś – nie tolerują nikogo.
