Znaleziono 671 wyników
Obawa przed powtórką. Ks. Jan Żelazny o przemianach na Bliskim Wschodzie
Wszyscy najbardziej boją się powtórki z państwa talibów. W Afganistanie mieliśmy zapowiedzi, że nie ma się czego obawiać, nie będą naruszane prawa kobiet itp. Mam już informacje, że np. w jednej z miejscowości próbowano zakazać kobietom siadania z przodu autobusu. To są rzeczy, które Syryjczycy znają z poprzednich lat – mówi ks. prof. Jan Żelazny, przewodniczący sekcji polskiej Pomocy Kościołowi w Potrzebie.
Czy Pan Bóg lubi geopolitykę i Trumpa?
Z poprzedniego roku został mi w oczach obrazek chłopca, którego wyzwolono z więzienia w Syrii. Jeszcze raz złe moce zostały pokonane, ludzie odzyskali wolność i nadzieję. I choć nie mam wątpliwości, że pojutrze wyzwoleni więźniowie i ci, którzy ich wyzwalali, mogą stać się katami nie gorszymi od ludzi Asada, to chociaż krótki czas ktoś się cieszy, że prawda zatriumfowała.
Prof. Żaryn o pomówieniach: IDMN miał utrwalić miłość do Polski, oczeranianie ma zohydzić ten plan
„Nigdy nie spodziewałem się, że ktokolwiek nie mając dowodów pokusi się o to, by insynuować, że jestem złodziejem i biorę łapówki. […] Zostałem jednak bohaterem dwóch dziennikarskich „śledztw”, w czasach postprawdy” – pisze w wydanym dziś na łamach wPolityce.pl oświadczeniu historyk i publicysta prof. Jan Żaryn.
Pogrzeb Infułata. Gdy wiarę oddzielamy od życia, zaczynamy żyć jak poganie
Gdy w 1958 r. młody niemiecki teolog pisał, że Kościół w dużej części składa się z ludzi, którzy są faktycznie poganami, nie znają Ewangelii i nie posiadają żywej wiary i dlatego pilnie potrzebujemy na nowo ogłosić im Dobrą Nowinę, nikt nie chciał mu wierzyć, spadła na niego zewsząd krytyka. Dziś okazuje się, że miał rację. Tym teologiem był Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI.
Siostra Daria z Ukrainy, ranna w czasie rosyjskiego ostrzału: „powierzyłam wszystko Bogu, czuję, że jest tu ze mną”
Daria Panast, siostra ze Zgromadzenia Świętego Józefa, posługuje w Charkowie, mieście niszczonym przez rosyjskie bombardowania. Kiedy sama została ranna, myślała, że jej życie dobiega końca. „W takim momencie z jednej strony dostrzegasz, że Bóg cię nie opuszcza, z drugiej zastanawiasz się, czy naprawdę jesteś gotowa oddać swoje życie do końca” – opowiada.
