Znaleziono 204 wyników
Niemieccy biskupi bez jednoznacznego „tak” dla życia. Ostra krytyka kard. Müllera: wzywa do męczeństwa
„Biskup katolicki, w imię Boga, musi sprzeciwiać się, nawet aż po męczeńską śmierć wszelkim ideologiom ateistycznym i kierującym się niechęcią do człowieka, które dopuszczają się pogwałcenia prawa do życia i zaprzeczają godności człowieka jako obrazu Boga” – pisze niemiecki purpurat, odnosząc się do sytuacji we własnym kraju.
Światło znad północnych fiordów
Największa żywotność życia katolickiego w XX wieku zrodziła się z entuzjazmu odkrywania zapomnianych studni, odnajdywania w nich czystej i świeżej wody. Gdzie się podział ten entuzjazm? Dlaczego teraz czujemy, że musimy porzucić studnie, aby zamiast nich ustawić prowizoryczne stoiska obok automatów z napojami? – pyta bp Erik Varden. O mądrości biskupa z północnych krańców Europy pisze ks. Robert Skrzypczak.
Papież teolog. Panorama myśli Benedykta XVI
Benedykt XVI dawał przekonujące odpowiedzi na problemy naszych czasów, płynące z wiary, tradycji i własnej refleksji. Występował w obronie Jezusa Chrystusa, autentycznego humanizmu i prawdy. Zawsze myślał nowocześnie, był mocno osadzony w rzeczywistości, ale nie dostosowujący się do ducha czasów i zawsze wobec niego krytyczny.
Czy wszystkie religie prowadzą do Boga?
Jeśli poganin, który nigdy nie poznał Ewangelii, ale żyje zgodnie z sumieniem i jest otwarty na przyjęcie Prawdy-Chrystusa, to nie zbawia go jego religia. Inne religie bowiem nie niosą żadnej potencji zbawczej. Jeśli wyznawca innych religii dostępuje zbawienia, to nie dzięki tym religiom, ale pomimo nich – tłumaczy o. Jan P. Strumiłowski OCist.
Odnowa liturgiczna to nie eksperymentatorstwo. Nie tego chciał sobór – zauważa o. Jarosław Kupczak OP
Liturgiczne eksperymentatorstwo nie ma nic wspólnego z soborowym aggiornamento. Jest zrozumiałe, że część wiernych tego nie akceptuje, zwracając się ku liturgii trydenckiej. Nie może to jednak oznaczać negowania Vaticanum II i właściwie rozumianej odnowy liturgicznej, zauważa dominikanin w kolejnym tekście z sympozjum „Przyszłość Kościoła katolickiego”.
Nieomylność papieska? Tak. Dowolność papieskiego nauczania? Zdecydowanie nie!
Nieomylność papieska nie oznacza bynajmniej, że papież może nauczać wszystkiego, co zechce. Takie rozumienie nieomylności byłoby całkowitym zaprzeczeniem jej istoty. Zwraca na to uwagę
Edward Feser w kolejnym tekście z sympozjum „Przyszłość Kościoła katolickiego” organizowanego przez „First Things”.
