Św. Alojzy Orione

Urodził się w Pontecurone (diecezja tortońska) 23 czerwca 1872 r. Jego ojciec był brukarzem. W wieku 13 lat Alojzy wstąpił do klasztoru franciszkańskiego w Vogherze koło Pawii, ale wkrótce zachorował i po roku musiał go opuścić. W latach 1886-1889 był uczniem św. Jana Bosko w oratorium w Valdocco w Turynie.

16 października 1889 r. wstąpił do seminarium diecezjalnego w Tortonie. Już jako kleryk poświęcał się służbie bliźnim w Stowarzyszeniu Wzajemnej Pomocy św. Marcjana oraz w Towarzystwie św. Wincentego. 3 lipca 1892 r. otworzył w Tortonie pierwsze oratorium dla chłopców. W następnym roku, mając 21 lat, otworzył kolegium w dzielnicy San Bernardino.

13 kwietnia 1895 r. Alojzy Orione został wyświęcony na kapłana. W ciągu kilku lat otworzył ośrodki wychowawcze w Mornico Losana koło Pawii, w Noto na Sycylii, w San Remo i w Rzymie. Wyróżniał się wielką miłością do Kościoła i następcy Piotra oraz troską o zbawienie dusz. Interesował się żywo problemami swoich czasów, dotyczącymi: wolności i jedności Kościoła, rozwoju idei modernistycznych i socjalistycznych, potrzeby ewangelizacji środowisk robotniczych.

Wokół młodego kapłana zaczęli gromadzić się klerycy i księża, którzy pragnęli żyć jego ideałami. Tak powstało Małe Dzieło Boskiej Opatrzności. W 1899 r. ks. Orione założył zgromadzenie Pustelników Boskiej Opatrzności, którzy zgodnie z benedyktyńską zasadą ora et labora pracowali w koloniach rolniczych i oddawali się ewangelizacji wsi. Bp Igino Bandi, ordynariusz tortoński, dekretem z 21 marca 1903 r. zatwierdził kanonicznie Zgromadzenie Synów Boskiej Opatrzności (kapłanów, braci zakonnych i pustelników), którego celem było «zbliżać do Kościoła poprzez dzieła miłosierdzia maluczkich, ubogich». Ks. Orione pisał: «Nasz Pan Jezus Chrystus postanowił, że Piotr będzie sługą sług Bożych, i na nim zbudował swój Kościół, i jemu polecił troskę o jedność widzialnych rządów, aby coraz bardziej przybliżał ludzi do Boga». Dlatego szczególnym celem Małego Dzieła Boskiej Opatrzności było «łączyć i jednoczyć serdeczną i ścisłą więzią umysłu i serca synów ludu i klasy pracujące ze Stolicą Apostolską, w której — zgodnie ze słowami św. Piotra Chryzologa — Piotr żyje, przewodzi i daje prawdę wiary tym, którzy o nią proszą (ad Eut. 2)». W pierwszych Konstytucjach z 1904 r. wśród zadań nowego zgromadzenia wymieniona była również działalność na rzecz zjednoczenia podzielonego Kościoła.

Z wielkim poświęceniem niósł pomoc ofiarom trzęsienia ziemi w Reggio Calabria i w Mesynie (1908 r.) oraz w Abruzji (1915 r.). Na prośbę papieża Piusa X pełnił obowiązki wikariusza generalnego diecezji mesyńskiej przez trzy lata.

29 czerwca 1915 r. założył Zgromadzenie Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia, a potem Sióstr Sakramentek Niewidomych (1927 r.), do których następnie przyłączyły się także Siostry Kontemplatywne od Jezusa Ukrzyżowanego.

Dla wiernych świeckich założył stowarzyszenia Dam Boskiej Opatrzności oraz Byłych Wychowanków i Przyjaciół.

Po I wojnie światowej powstało wiele nowych szkół, kolegiów, kolonii rolniczych, dzieł charytatywnych i opiekuńczych, takich jak np. Małe Kottolenga, przeznaczone dla najbardziej cierpiących i opuszczonych mieszkańców peryferii wielkich miast.

Począwszy od 1913 r. zgromadzenie obejmowało swą działalnością inne kraje. Pierwsza placówka zagraniczna powstała w Brazylii (1913 r.), a kolejne w Argentynie i Urugwaju (1921 r.), Palestynie (1921 r.), Polsce (1923 r.), na Rodos (1925 r.), w USA (1934 r.), Anglii (1935 r.) i Albanii (1936 r.). W latach 1921-1922 i 1934-1937 Alojzy Orione odbył dwie podróże misyjne do Ameryki Łacińskiej. Odwiedził Argentynę, Brazylię, Urugwaj i Chile.

Cieszył się zaufaniem papieży oraz najwyższych władz Stolicy Apostolskiej, która powierzała mu wiele delikatnych zadań, dotyczących zarówno wewnętrznych spraw Kościoła, jak relacji ze społecznością świecką. Był wybitnym kaznodzieją, spowiednikiem i niestrudzonym organizatorem pielgrzymek, misji, procesji. Wielkim nabożeństwem otaczał Matkę Bożą, o czym świadczą wybudowane przez niego sanktuaria w Tortonie oraz w Fumo.

Odszedł do Pana 12 marca 1940 r. w San Remo, powtarzając szeptem: «Jezu! Jezu! Idę!»

Jego grób znajduje się w sanktuarium Matki Bożej Czuwającej w Tortonie. 26 października 1980 r. Jan Paweł II włączył go w poczet błogosławionych.

Od Redakcji Opoki: Alojzy Orione został zaliczony do grona świętych 16 maja 2004 r.

opr. mg/mg