Obchody 25-lecia sakry biskupiej bp. Tadeusza Rakoczego

"Gratuluję bratu biskupowi tego pięknego wydarzenia jak i całej jego pięknej posługi rozpoczętej ku zbudowaniu Ciała Chrystusowego, a podjętej jeszcze w Rzymie, w służbie Janowi Pawłowi II" – napisał papież Franciszek w pozdrowieniu z okazji srebrnego jubileuszu sakry bp. Tadeusza Rakoczego.

Zwracając się z pozdrowieniem do biskupa seniora Tadeusza Rakoczego biskup bielsko-żywiecki Roman Pindel odczytał okolicznościowy list od papieża Franciszka. Ojciec Święty pogratulował jubilatowi srebrnej rocznicy sakry biskupiej i przypomniał, że bp Tadeusz podjął biskupią posługę „w celu zorganizowania i zarządzania nowo powstałą diecezją, a także wspierania w niej dzieł ekumenicznych razem z chrześcijanami ze wspólnoty ewangelickiej”.

W homilii bp Piotr Greger zauważył, że dzień 26 kwietnia 1992 r. jest tą datą, która na zawsze wpisała się w historię diecezji bielsko-żywieckiej oraz jej pierwszego biskupa. „Mija dokładnie ćwierć wieku, kiedy biskupi konsekratorzy – papież Jan Paweł II, ówczesny sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej kardynał Angelo Sodano oraz metropolita krakowski kardynał Franciszek Macharski - przez liturgiczny znak nałożonych rąk przekazali biskupowi Tadeuszowi duchowy dar uczestnictwa w sukcesji apostolskiej” – przypomniał kaznodzieja.

Biskup zacytował także słowa, jakie wypowiedział w homilii liturgii święceń biskupich papież Jan Paweł II. Papież Polak zaznaczył wówczas, że jest to dla bp. Tadeusza dzień jego nowego posłania. „Dziś otrzymujesz twoją cząstkę w tym apostolskim posłaniu z wieczernika, wracasz do ziemi, z której wyszedłeś, do nowo powstałej diecezji bielsko-żywieckiej, której masz być pierwszym biskupem ordynariuszem” – powiedział papież.

„Biskup Tadeusz otrzymał swoją cząstkę, szczególną, bardzo osobistą, cząstkę związaną z faktem swoich naturalnych narodzin, będących owocem miłości małżeńskiej swoich rodziców, oraz narodzin duchowych, jakie miały miejsce w źródle chrzcielnym gilowickiego kościoła. Tę cząstkę przywiózł ze sobą, w głębi swojego serca, ze Stolicy Apostolskiej do ziemi beskidzkiej, od grobu męczenników Świętych Apostołów Piotra i Pawła do ziemi naznaczonej krwią męczeństwa św. Maksymiliana Kolbego, św. Jana Sarkandra, św. Teresy Benedykty od Krzyża, św. Melchiora Grodzieckiego i wielu innych, którzy oddali życie za drutami obozu koncentracyjnego Auschwitz czy w krematoriach Birkenau, a ostatnio pochodzącego z ziemi żywieckiej męczennika bł. Michała Tomaszka” –kontynuował swe rozważania bp Greger, przypominając jednocześnie, że drogowskazem na czas biskupiego posługiwania było dla jubilata zawołanie „In aedificationem corporis Christi”, będące deklaracją dyspozycyjności oraz gotowości, aby podjąć dzieło budowania tej cząstki Kościoła, której przyszło przewodniczyć jako biskup.

Kaznodzieja przypomniał, że biskup Tadeusz erygował 15 nowych parafii, a 77 kościołów w liturgicznym akcie poświęcenia zostało dedykowanych Panu Bogu. Przeprowadził 253 wizytacje kanoniczne parafii na terenie diecezji.

„Biskup Tadeusz nie miał zawężonego spojrzenia na Kościół, nie patrzył tylko z pozycji diecezji. Widział bogactwo, potencjał i potrzeby Kościoła w wymiarze powszechnym, czego dowodem jest troska o misje” – dodał, wspominając także inne inicjatywy byłego ordynariusza bielsko-żywieckiego, w tym takie, jak „twórczy dialog naznaczony klimatem ekumenizmu”.

„Kościół na Podbeskidziu dalej kontynuuje dzieło budowania wspólnoty wierzących w duchu Pawłowego zawołania Verbum vitae continentes. Jako cząstka Kościoła powszechnego, świętująca srebrny jubileusz istnienia, mamy wiele powodów dziękowania dziś Bogu, będącemu źródłem wszelkich łask, które się stały Twoim udziałem, Księże Biskupie Tadeuszu!” – podkreślił, dziękując za 25 lat posługi biskupiej na ziemi beskidzkiej, w tym za 21 lat i sześć miesięcy jako pierwszego biskupa bielsko-żywieckiego.

Na zakończenie Mszy św. życzenia w imieniu diecezjan złożył burmistrz Żywca Antoni Szlagor. „Dzięki twoim słowom, dzięki twoim działaniom, dzięki twojej bytności w tej diecezji, potrafiliśmy lepiej zrozumieć, czym jest wiara i przywiązanie do Kościoła, czym jest umiłowanie Boga” – powiedział samorządowiec, który wręczył kwiaty jubilatowi wspólnie z wójtem Gilowic, rodzinnej wioski biskupa Rakoczego.

W imieniu kapłanów diecezji, których przybyło do bielskiej świątyni ponad dwustu, życzenia złożył pochodzący z Żywca, rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II ks. prof. Wojciech Zyzak. Duchowny życzył biskupowi seniorowi, by „długo mógł się radować ze wzrostu tego, co w diecezji zasiał, zwłaszcza w duszach ludzi”.

Życzenia po Mszy św. składały osoby konsekrowane, delegacje parafian i przedstawiciele władz parlamentarnych, organizacji oraz samorządów, a także goście z całego Podbeskidzia. Na uroczystości pojawili się reprezentanci świata nauki i polityki.

Wzruszony bp Rakoczy podziękował za udział w jubileuszowej Mszy. Przyznał, że 25. rocznica jego sakry biskupiej to moment szczególnego dziękczynienia. „To dziękczynienie Panu Bogu za wszystkie łaski tak hojnie mi udzielane przez minione lata, za dar święceń kapłańskich i biskupich, za moją rodzinę i ludzi, których spotykałem na moich drogach mojej kapłańskiej i biskupiej posługi” – powiedział, zaznaczając, że dzisiejsze święto nie traktuje jako swoje, lecz odnosi je do miłosiernego Boga, który działa przez ludzi.

Przy ołtarzu wraz z biskupem jubilatem modlili się: emerytowany metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, abp senior Stanisław Nowak z Częstochowy, arcybiskup senior Marian Gołębiewski z Wrocławia, biskup kaliski Edward Janiak, bp pomocniczy senior archidiecezji krakowskiej Jan Zając, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej bp Roman Pindel, bielsko-żywiecki biskup pomocniczy Piotr Greger. W uroczystości wziął udział emerytowany biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej Janusz Zimniak.

Modlili się duchowni luterańscy: m.in. zwierzchnik diecezji cieszyńskiej Kościoła ewangelicko-augsburskiego bp Adrian Korczago oraz bp senior Paweł Anwelier.

Liturgię uświetnił Bielski Chór Kameralny i Chór Akademii Techniczno-Humanistycznej pod dyrekcją państwa Beaty i Jana Borowskich. Na organach zagrał Krzysztof Karcz, a partie solowe wykonała Elżbieta Grodzka-Łopuszyńska.

Tadeusz Rakoczy urodził się 30 marca 1938 roku w Gilowicach koło Żywca. Po ukończeniu miejscowej szkoły podstawowej oraz liceum ogólnokształcącego w Żywcu przez rok pracował w Bielskim Przemysłowym Zjednoczeniu Budowlanym.

W 1957 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Ukończył je 23 czerwca 1963 roku, przyjmując święcenia kapłańskie w katedrze na Wawelu, z rąk ówczesnego wikariusza kapitulnego biskupa Karola Wojtyły. Od 1 sierpnia 1963 roku do 1 sierpnia 1964 roku pracował w charakterze wikariusza w parafii Ofiarowania NMP w Wadowicach. W latach 1964-70 mieszkał w Seminarium Duchownym w Krakowie, gdzie podjął dalsze studia teologiczne. Od roku 1967 roku pełnił funkcję prefekta Seminarium.

Od 1970 roku studia kontynuował na Uniwersytecie Gregoriańskim i w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, gdzie uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie nauk biblijnych. Kilkakrotnie wyjeżdżał do Francji, gdzie pełnił posługę duszpasterską wśród tamtejszej Polonii.

Ojciec Święty Jan Paweł II w 1978 roku powołał go do pracy przy Stolicy Apostolskiej. Tam wspólnie z ks. Józefem Kowalczykiem, późniejszym nuncjuszem apostolskim w Polsce, organizował polską sekcję Sekretariatu Stanu, a następnie był jej pracownikiem. Równocześnie był delegatem metropolity krakowskiego w radzie administracyjnej Fundacji Jana Pawła II. Brał także udział w wielu zagranicznych podróżach apostolskich Ojca Świętego.

25 marca 1992 roku Jan Paweł II mianował księdza prałata Tadeusza Rakoczego biskupem ordynariuszem diecezji bielsko-żywieckiej. W drugą niedzielę wielkanocną, 26 kwietnia 1992 roku, w Bazylice Świętego Piotra w Watykanie papież Jan Paweł II udzielił biskupowi nominatowi święceń biskupich. Wraz z nim święcenia biskupie tego dnia przyjął z rąk papieża także ks. Tadeusz Pieronek, pochodzący z Radziechów na Żywiecczyźnie.

Uroczysty ingres księdza biskupa Tadeusza Rakoczego do katedry pw. św. Mikołaja w Bielsku-Białej odbył się 9 maja 1992 roku, natomiast do konkatedry w Żywcu – 30 maja 1992 roku.

Jego zawołaniem biskupim są słowa z Listu do Efezjan: In aedificationem Corporis Christi – Ku budowaniu Ciała Chrystusowego (por. 4, 13).

6 listopada 2013 roku papież Franciszek przyjął rezygnację biskupa bielsko-żywieckiego Tadeusza Rakoczego, mianując nowym ordynariuszem ks. prof. Romana Pindla, wówczas rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie.

rk / Bielsko-Biała