Przez wyrzeczenie się szatana i wyznanie wiary przygotowujemy serce do przyjęcia chrztu

Franciszek zauważył, że woda może być zarówno źródłem życia i zdrowia, ale także przyczyną śmierci, woda może także obmywać. Stąd też w sakramencie chrztu chodzi o szczególną wodę.

“Jednak moc odpuszczania grzechów nie tkwi w samej wodzie, jak wyjaśniał św. Ambroży nowo ochrzczonym: «Zobaczyłeś wodę: Nie każda jednak woda uzdrawia, tylko ta, która posiada łaskę Chrystusa. Czyn wykonuje się przy pomocy wody, skutek sprawia Duch Święty» (De sacramentis 1,15) – przypomniał Ojciec Święty. – Dlatego Kościół przyzywa Ducha nad wodą «aby wszyscy, przez chrzest pogrzebani razem z Chrystusem w śmierci, z Nim też powstali do nowego życia» (Obrzędy chrztu dzieci, n. 54).”

Papież podkreślił znaczenie modlitwy, która jest wypowiadana w czasie poświęcenia wody. Przypomina ona główne zapowiedzi biblijne: na początku świata nad wodą unosi się Duch Boży; woda potopu oznacza koniec grzechu i początek nowego życia, a Jezus został obmyty w wodach Jordanu i z Jego boku na krzyżu, wypływa krew i woda. Poprzez modlitwę woda zostaje przemieniona i niesie ze sobą moc Ducha Świętego.

Aby móc przystąpić do chrztu po poświęceniu wody trzeba przygotować serce. W obrzędzie tego sakramentu – przypomniał Papież – dokonuje się to poprzez dwa, ściśle ze sobą powiązane akty: wyrzeczenie się szatana i wyznanie wiary. Na ile bowiem potrafimy powiedzieć „nie” szatanowi, na tyle możemy powiedzieć „tak” Bogu. Diabeł dzieli, a Bóg jednoczy tworząc jeden lud.

“Nie można przylgnąć do Chrystusa stawiając warunki. Konieczne jest oderwanie się od pewnych więzów, aby móc naprawdę podjąć inne. Trzeba zerwać mosty, pozostawiając je za sobą, aby podjąć nową Drogę, którą jest Chrystus – zachęcał Papież. – Odpowiedź na pytania – «Czy wyrzekasz się szatana, wszystkich jego dzieł i wszystkich jego pokus» - sformułowana jest w pierwszej osobie liczby pojedynczej: «Wyrzekam się». W ten sam sposób wyznawana jest wiara Kościoła, gdy mówimy: «Wierzę». Ja się wyrzekam i ja wierzę. I to jest fundament chrztu. Jest to decyzja odpowiedzialna, która wymaga przełożenia na konkretne gesty ufności w Bogu. Akt wiary zakłada pewne zobowiązanie, w którego wytrwałym dochowaniu w różnych sytuacjach i doświadczeniach życia pomoże sam chrzest. Pamiętajmy o prastarej mądrości Izraela: «Synu, jeżeli masz zamiar służyć Panu, przygotuj swą duszę na doświadczenie!» (Syr 2, 1).”

Źródło: www.vaticannews.va