Święcenia diakonów i prezbiterów w Stadnikach

- Nadeszła godzina, że Syn Człowieczy został uwielbiony przez wasze „jestem". Znaczy to, że chcecie być bliscy Chrystusowi i służyć założonemu przez Niego świętemu, katolickiemu i apostolskiemu Kościołowi. - mówił abp Jędraszewski udzielając święceń diakonatu i prezbiteratu.

Metropolita krakowski rozpoczął swoją homilię od rozważania, odczytanego podczas liturgii, fragmentu Ewangelii: „Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy". Słowa te są zapowiedzią przyjęcia Dobrej Nowiny przez pogan, a tym samym rozszerzania się Kościoła. Arcybiskup podkreślił, że odbywa się to w paradoksalny sposób, który uwidacznia się w historii ziarna pszenicy. Aby wydać obfity plon, musi ono najpierw obumrzeć. Stawia to przed człowiekiem dwie perspektywy. Pierwsza mówi o tym, że kto kocha swoje życie, utraci je. Druga, że należy znienawidzić swoje życie na tym świecie, aby zyskać je w wieczności. Otwiera to możliwość wniknięcia w tajemnicę życia Trójcy Św., zawartą w Chrystusowym krzyżu.

- Pójście w trudzie, w wyrzeczeniu, w naśladowaniu dźwigania krzyża. To dokładnie i ostatecznie wyjaśnia sens owego nienawidzenia życia na tym świecie. Pójście za Chrystusem i stawanie się prawdziwie Jego uczniem za cenę dźwigania Jego krzyża, sprawia, że zwiążemy się z Nim jeszcze bardziej („Gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa"). Sprawia to również, że błogosławić nam będzie sam Bóg Ojciec („A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec").

Rozważane na początku homilii słowa Ewangelii są także podsumowaniem dzisiejszej uroczystości. Chrystus ma być uwielbiony w gotowości do służby przyszłych diakonów i prezbiterów, w ich życiu i w relacji z bliźnimi. Arcybiskup dodał, że ich posługa ma urzeczywistniać historię pszenicznego ziarna.

-Gdzie jest dobro Kościoła, dla którego Chrystus poświęcił całe swoje życie, tam będzie jego sługa. Momentem, w którym Chrystus jest w sposób szczególny dla swojego ludu i dla niego się daje jako pokarm jest Eucharystia, której wy, drodzy kandydaci, macie służyć w sposób szczególny.

Kończąc homilię, arcybiskup podkreślił, że ostateczną perspektywą kapłańskiego życia jest nadzieja wiecznej chwały. Wiąże się z tym konieczność nieustannej czujności, ponieważ skarb wiary przechowywany jest, zgodnie ze słowami św. Pawła, w glinianych naczyniach.

Święcenia przejęło sześciu sercanów: kl. Wojciech Bochenek, kl. Dariusz Motyka, kl. Dzmitry Prystupa, dk. Jakub Gąsienica-Jacków, dk. Mateusz Tomczykowski, dk. Aliaksei Ventskevich.

« 1 »

reklama

reklama

reklama

reklama