Czy katolik może obchodzić Halloween?

„Taka oto dynia z zapaloną w niej świecą symbolizuje dusze błąkające się w postaci ogników. Tańce czarownic z diabłami i skrzatami przy ognisku, mają za zadanie skontaktować człowieka z duchami. Wróżby mają na celu zajrzeć w zaświaty, by dowiedzieć się czegoś o nadchodzącej przyszłości” – czytamy na niedziela.pl

W Polsce Halloween jest zwyczajem jeszcze niezakorzenionym. Jego pogańskie pochodzenie nie wpisuje się w kanon wartości wyznawanych w naszym kraju. Jednak z roku na rok zauważamy, że popularność w obchodzeniu tego „święta” zdaje się stosunkowo wyższa. Wielu rodziców posyła swoje dzieci, chociażby na bale przebierańców, podczas których wcielają się one w postaci m.in. duchów, diabłów i czarownic. Dzieci najłatwiej chłoną tego rodzaju praktyki, uważając to za atrakcyjne, co więcej, to rodzic wyraził na nie zgodę.

Egzorcysta o. Vincent Lampert, pastor archidiecezji Indianapolis w Stanach ostrzegł, że ludzie zaczynają gloryfikować zło za pomocą kostiumów, które mają na celu zaszczepienie strachu, a następnie sięgają po więcej – do praktykowanie magii lub czarów. Wszystko niewinnie zaczyna się od „zabawy”. Jak wiemy, Kościół katolicki odrzuca wszystkie formy wróżbiarstwa, magii, czarów oraz praktyki spirytystyczne (KKK 2116, 2117), natomiast Halloween z samego założenia wiąże się z wiarą w zjawiska nadprzyrodzone i magię.

„Wydrążoną dynię, kościotrupa czy krew widać tylko na zewnątrz, jednak pod tymi elementami kryje się rzeczywistość duchowa. Człowiek wierzący w Boga, który uczestniczy w Halloween, odrzuca tożsamość katolika, a wybiera tożsamość poganina” – wyjaśnia ks. Teodor Sawielewicz, który prowadzi na YouTube kanał „Teobańkologia”.

Zaznacza, że „katolik powinien być skupiony na takich wartościach jak zmartwychwstanie i życie, a nie na śmierci. Powinien wybrać Boga i Jemu oddawać cześć. Dla nas najważniejsza jest jasność, a nie ciemność, wiedźmy, śmierć czy magia”.

Źródło: YouTube/ Teobańkologia, niedziela, opoka