Leczą schorzenia, które w Afryce prowadzą do wykluczenia i marginalizacji. Przywracając dzieciom uśmiech przywracają je do społeczeństwa.
Mowa o działaniach włoskiej organizacji pozarządowej „Emergenza Sorrisi”, która właśnie zakończyła swą pierwszą misję medyczną w ogarniętej wojną Somalii.
„W wielu krajach afrykańskich brakuje wyspecjalizowanych chirurgów stąd niemożność zoperowania zniekształceń, z którymi w Europie radzimy sobie bez problemu. Kolejnym wyzwaniem jest koszt takich operacji, na które w normalnych warunkach stać niewielu, a my operujemy za darmo” – mówi Fabio Abenavoli, który właśnie wrócił z Somalii. Jest on chirurgiem plastycznym i zarazem szefem „Emergenza Sorrisi”. Od stycznia ub.r. organizacja pracowała m.in. w Senegalu, Libii, Iraku i Afganistanie przywracając uśmiech ponad 350 dzieciom. „Najczęściej operujemy rozszczepy wargi, zniekształcenia twarzy, usuwamy blizny po oparzeniach czy wybuchach bomb” – mówi Abenavoli.
- Kryzys sytuacji wynika z tego, że nie ma chirurgów zdolnych przeprowadzić takie operacje. Dlatego nie tylko operujemy, ale również kształcimy personel. Do Somalii zawieźliśmy np. odpowiedni sprzęt chirurgiczny, by wspomóc tamtejszych lekarzy – mówi Radiu Watykańskiemu Abenavoli. – Wiele z tych zniekształceń sprawia, że dzieci są marginalizowane. Mieliśmy 15-, 16-letnich pacjentów, którzy z powodu zajęczej wargi czy rozszczepu podniebienia nigdy nie wyszli z domu, byli bowiem postrzegani, jako rzucający uroki, przynoszący pecha. Operacja więc zmienia nie tylko wygląd takich pacjentów, ale przede wszystkim ich życie. Pamiętam radość ojca 4-letniego chłopca, który po zakończonej operacji powiedział nam: «Naród Somalijski nie dziękuje słowami, tylko sercem». Ta szczera wdzięczność bardzo nas poruszyła.
Włoski chirurg wyznaje, że warunki, w których przyszło im pracować w Somalii były bardzo trudne. Ze względu na obecność islamskich terrorystów mieli ochronę. „Jedynym miejscem, gdzie nie towarzyszyli nam uzbrojeni po zęby żołnierze była sala operacyjna” – wyznaje Abenavoli. Wskazuje zarazem, że wieść o ich misji medycznej pełnionej w szpitalu w Mogadiszu szybko się rozeszła i otrzymywali wyrazy wdzięczności od zupełnie nieznanych im ludzi.
źródło: vaticannews.va