Tydzień Laudato si' – całe stworzenie to nasi bracia i siostry

„Musimy zmienić sposób, w jaki odnosimy się do stworzenia. Widzieć je jako dar Boży, ale nie tylko, lecz - jak powiedziałby św. Franciszek z Asyżu - jako naszych braci i siostry, jako dzieci tego samego Stwórcy. Ekologiczne nawrócenie wymaga ekologicznej duchowości, postrzegania całego stworzenia jako katedry” – zaznaczył Insua.

Jak dotąd, chrześcijanie nie mogą być uznawani za liderów odpowiedzi na kryzys klimatyczny. Pod tym względem, katolicy są dość opóźnieni. Obecnie jednak to się zmienia. Choć troska o stworzenie była obecne w Kościele, np. św. Jan Paweł II mówi o nawróceniu ekologicznym, to dopiero Laudato si' jest „całościowym i wyczerpującym zebraniem” wcześniejszego nauczania. „Jesteśmy teraz bardzo ważnymi aktorami w globalnej debacie, zwłaszcza w ostatnich latach. Jednak by być prawdziwymi liderami, musimy podjąć o wiele więcej działań na własnym podwórku” – uważa Tomás Insua.

Laudato si' zmieniło myślenie u katolików

„Intensywne i powszechne działania w całym Kościele, były w ostatnich kilku latach niezwykle istotne i zauważalne. Wydarzyło się naprawdę wiele. Myślę, że encyklika zmieniła sposób myślenia we wspólnocie katolickiej i daleko poza nią, o kryzysie ekologicznym jako o kryzysie społecznym, moralnym i duchowym. To jest najważniejsze, a wcześniej zwykle było lekceważone jako nieistotne dla chrześcijan. Teraz zostało definitywnie uznane za kluczowy priorytet chrześcijański. Jednocześnie, gdy przez ostatnie siedem lat pilność tej sprawy dramatycznie wzrosła, w całym Kościele pojawiła się ta niesamowita fala działania. Wielu ludzi, dzięki encyklice i Ruchowi Laudato si', odnalazło sposób przeżywania naszego powołania jako opiekunów stworzenia.“