Bp Robert Barron: Uczucia, jakkolwiek intensywne, same w sobie nie stanowią argumentu teologicznego

Podkreślając, jak ważne jest rozpowszechnianie wiary i udział czołowych przedstawicieli społeczeństwa w tym procesie, biskup Barron tuż przed Synodem wyraża pewne obawy.

Zauważa, że wiele wypowiedzi pojawiających się na różnych etapach przygotowań do Synodu oraz zawartych w dokumencie Instrumentum laboris skupia się na zapewnieniu większego poczucia przynależności tym, którzy czują się oddzielani od życia Kościoła. Dotyczy to szczególnie kobiet i osób ze społeczności LGBT.

Biskup Barron podkreśla, że troska o to, aby Kościół był bardziej przyjazny dla tych, którzy czują się wyobcowani, jest uzasadnioną troską duszpasterską. Jednak, jak zauważa, niektórzy sugerują, że Synod powinien rozważyć zmiany w nauczaniu moralnym Kościoła i praktyce sakramentalnej, aby wyobcowani katolicy poczuli się bardziej zaakceptowani. Tutaj biskup wyraża pewne wątpliwości

„Uczucia, jakkolwiek intensywne, same w sobie nie stanowią argumentu teologicznego. Istnieje wiele powodów – niektóre dobre, inne złe – dla których dana osoba może poczuć się niezbyt mile widziana w Kościele. Jeśli to wyobcowanie jest wynikiem nienawiści lub głupich uprzedzeń, należy natychmiast i bezpośrednio zająć się tą sytuacją" – twierdzi. 

Jednak zdaniem bp Barrona jeśli wynika to z głębokiej różnicy między tym, czego Kościół naucza, a tym, jak ktoś żyje, to konieczne jest zmienienie postawy przez daną osobę.

Biskup Barron podkreśla, że nie można rozstrzygać tych spraw, opierając się tylko na uczuciach. Konieczne jest podniesienie debaty na wyższy poziom, oparty na Biblii, tradycji teologicznej i naturalnym prawie moralnym. Biskup wyraża nadzieję, że Synod będzie skupiał się na duszpasterskim i teologicznym wymiarze kwestii inkluzji.