Służył u boku św. Jana Pawła II. Dziś zaczyna drogę do beatyfikacji

Papież upoważnił prefekta Dykasterii ds. Kanonizacyjnych, aby ogłosić dekret o uzdrowieniu za wstawiennictwem kard. Eduardo Francisco Pironio. Czym argentyński purpurat zapisała się w historii Kościoła?

Kard. Pironio urodził się 3 grudnia 1920 r. w argentyńskim Nueve de Julio i w wieku 23 lat przyjął święcenia kapłańskie. Przez wiele lat nauczał na uniwersytetach i brał udział w pracach Soboru Watykańskiego II jako ekspert.

W 1964 r. został biskupem, by w kilka lat potem stać się sekretarzem generalnym Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej i Karaibów [CELAM].

Paweł VI włączył go w prace Kurii Rzymskiej podnosząc go jednocześnie najpierw do rangi arcybiskupa, a następnie kardynała. Jan Paweł II powierzył mu przewodniczenie Papieskiej Radzie do spraw Świeckich w 1984 r. Argentyńczyk pełnił ten urząd aż do 1996 r.

Degradacja, która była awansem

„W tamtym momencie wydawało mnie się podobnie jak wielu, że zostałem zdegradowany do stanowiska drugiej kategorii. Zamiast tego odkryłem, iż zostałem awansowany do stanu świeckiego. Świeccy w rzeczywistości stanowią większość ludu Bożego” – opowiadał przed laty o papieskiej nominacji kard. Pironio.

Purpurat wyrażał radość z tego, co udało się mu osiągnąć. Jak tłumaczył chodziło nade wszystko o pomoc w zharmonizowaniu wielkich ruchów, jakie narodziły się w Kościele z życiem wspólnot lokalnych. Co ważne w zakresie jego inicjatyw znalazło się także organizowanie pierwszych edycji Światowych Dni Młodzieży.

Zmarł 5 lutego 1998 r. w Rzymie, a jego ciało przetransportowano do Argentyny, gdzie spoczęło w sanktuarium maryjnym w Luján – tym samym miejscu, gdzie przyjął chrzest i sakrę biskupią.


Zobacz także: Mistyczka w morzu ateizmu. Kim była Madeleine Delbrêl?

Cud za wstawiennictwem argentyńskiego kardynała miał miejsce w 2006 r. Półtoraroczny chłopczyk Juan Manuel otruł się proszkiem porporinowym używanym przez matkę do prac konserwatorskich. Z zespołem ostrej niewydolności oddechowej trafił do szpitala. Był bliski śmierci. Było, to 2 grudnia 2006 r. i wówczas odbywał się tak zwany „Marsz Nadziei” zainicjowany niegdyś przez kard. Pironio. Z tej okazji proboszcz rozdał książeczkę z duchowym testamentem kardynała. Od tego momentu rodzice chłopca zaczęli prosić go o wstawiennictwo odmawiając modlitwę z broszury. Już 13 grudnia dziecko opuściło szpital w dobrym stanie.

Na dzisiejszym spotkaniu z kard. Marcello Semeraro papież zgodził się także na promulgację dekretów o heroiczności cnót dwóch założycielek żeńskich zgromadzeń: Eliswy od Najświętszej Maryi Panny oraz Marii Franceschi Foresti, a także rogacjonisty, o. Giuseppego Marrazzo.

« 1 »

reklama

reklama

reklama

reklama