Franciszek: Nie należymy do żadnej ziemskiej rzeczywistości, do żadnego „cezara”. Należymy do Pana

Nawiązując do słów „Oddajcie cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga” Ojciec Święty wskazał, że niekiedy były one rozumiane niepoprawnie – lub przynajmniej redukcyjnie – do mówienia o relacji między Kościołem a państwem, między chrześcijanami a polityką. „Często są one rozumiane jakby Jezus chciał oddzielić „cezara” i „Boga”, to znaczy to, co doczesne od rzeczywistości duchowej. Czasami również myślimy w ten sposób: wiara z jej praktykami to jedno, a życie codzienne to drugie. Nie, jest to „schizofrenia”, tak jakby wiara nie miała nic wspólnego z konkretnym życiem, z wyzwaniami społeczeństwa, ze sprawiedliwością społeczną, z polityką i tak dalej” – podkreślił papież. 

Franciszek zaznaczył, że Jezus chce nam pomóc umieścić zarówno „cezara” jak i „Boga” na ich właściwym miejscu. „Do cezara – to znaczy do polityki, do instytucji obywatelskich, do procesów społecznych i gospodarczych – należy troska o porządek doczesny; a my, będąc zanurzeni w tej rzeczywistości, musimy oddać społeczeństwu to, co nam daje poprzez nasz wkład odpowiedzialnych obywateli, dbając o to, co zostało nam powierzone, promując prawo i sprawiedliwość w świecie pracy, uczciwie płacąc podatki, angażując się na rzecz dobra wspólnego i tak dalej. Jednocześnie jednak Jezus potwierdza fundamentalną rzeczywistość: że człowiek należy do Boga, cały człowiek i każda istota ludzka” – powiedział papież.

Na koniec papież pytał: „Jezus przywraca każdemu z nas naszą własną tożsamość: na monecie tego świata znajduje się wizerunek cezara, a ty, ja, każdy z nas: jaki wizerunek nosimy w sobie? Kogo obrazem jesteś w swoim życiu? Czy pamiętamy, że należymy do Pana, czy też pozwalamy się kształtować logice świata i czynimy z pracy, polityki, pieniędzy naszych bożków, którym trzeba oddawać cześć?”

„Niech Najświętsza Dziewica pomoże nam rozpoznać i uszanować godność naszą i każdej istoty ludzkiej” – modlił się Ojciec Święty.